dzieci

Nauczyciele naszego przedszkola zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oświatowego prowadzą systematyczną obserwację pedagogiczną, której celem jest poznanie możliwości i potrzeb rozwojowych dzieci oraz dokumentowanie tych obserwacji. W roku poprzedzającym rozpoczęcie nauki w szkole nauczycielki przeprowadzą analizę gotowości dzieci do podjęcia nauki w szkole czyli diagnozę przedszkolną. Tą diagnozą zostają objęte wszystkie dzieci 6-letnie.

Celem diagnozy jest opracowanie systemu gromadzenia, analizy i przetwarzania informacji dotyczących rozwoju dzieci 6-letnich, który ma za zadanie pomóc:

  • Rodzicom w poznaniu stanu gotowości swojego dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej.
  • Nauczycielom przy opracowaniu programu wspomagania i korygowania rozwoju dziecka, który będzie realizowany w roku poprzedzającym rozpoczęcie nauki  w szkole podstawowej.
  • Pracownikom poradni psychologiczno-pedagogicznej, do której zostanie skierowane dziecko, w razie potrzeby pogłębionej diagnozy związanej ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

Czym jest diagnoza?

Według M. Nawrot: „Diagnoza pedagogiczna jest opisem i wyjaśnieniem sposobów rozpoznawania sytuacji dydaktycznej i wychowawczej dziecka, w tym zwłaszcza zmian, jakie w nim zachodzą pod wpływem oddziaływania pedagogicznego."Diagnoza stanowi punkt wyjścia pracy nauczyciela, pozwoli na uchwycenie wielkości zmian dokonanych w dziecku i określenie, co dalej należy zrobić by wspierać jego rozwój.

Metody diagnozowania rozwoju dziecięcego:

Najpełniejsze informacje o dziecku można uzyskać:

  • obserwując zachowania w różnych sytuacjach: zabawy spontaniczne, manipulacyjne, ruchowe, kiedy dziecko jest nie skrępowane obecnością dorosłego;
  • obserwując działania dzieci z udziałem nauczyciela: reakcja na obecność dorosłego, stosunek do zadań, motywacja, zasób wiadomości, metody pracy dziecka;
  • analizując wytwory działalności dziecka: rysunki, konstrukcje, układanki, które informują o emocjach dziecka, pozycji w rodzinie, wiedzy o świecie, usprawnieniu motorycznym, charakterze, rozwoju intelektualnym;
  • analizując wypowiedzi dziecka, udzielanie pomocy innym, co jest źródłem informacji o rozwoju języka;

Gromadzenie danych i informacji do diagnozy uzupełniamy rozmową z rodzicami, wywiadem, testem.

Etapy diagnozy:

  1. Październik
    Przeprowadzenie obserwacji wstępnej
    Ustalenie kierunku pracy indywidualnej z dzieckiem
  2. Listopad
    Zapoznanie rodziców z wynikami wstępnej diagnozy
  3. Listopad/czerwiec
    Realizacja działań edukacyjnych, praca indywidualna z dzieckiem zgodnie z wyznaczonym kierunkiem, współpraca ze specjalistami.
  4. Marzec/kwiecień
    Diagnoza końcowa indywidualna i na poziomie grupy.  
    Przekazanie informacji rodzicom.

Rodzice będą systematycznie informowani o wynikach diagnozy, co pozwoli na ujednolicenie działań wspierających dziecko zarówno w domu jak i w przedszkolu.

Korzyści wynikające z przeprowadzonej diagnozy przedszkolnej:

Wyrównanie startu szkolnego

  • Rozpoznanie potrzeb i możliwości dziecka.
  • Rozpoznanie umiejętności społecznych m.in. relacji w grupie, radzenia sobie z emocjami,  sytuacjami trudnymi i nowymi.
  • Indywidualizacja w doborze metod pracy.
  • Zapewnienie potrzebnych doświadczeń edukacyjnych i społecznych.
  • Zapobieganie niepowodzeniom  szkolnym.

„Równy start to udzielenie takiej pomocy
i stworzenie takich warunków,

by dziecko mogło w pełni wykorzystać swe dotychczasowe doświadczenie
w procesie nabywania nowych wiadomości i umiejętności.”

 

Prof. Anna Brzezińska