PROCEDURA INFORMOWANIA RODZICÓW

NA TEMAT  DIAGNOZY DZIECKA W SAMORZĄDOWYM PRZEDSZKOLU

W IŁŻY 

1.       Zebranie dla rodziców - organizacja pracy w ciągu roku szkolnego (wrzesień):

  • omówienie celu diagnozy i obserwowanych obszarów rozwojowych,
  • zaprezentowanie narzędzi diagnostycznych.

2.     Zebranie grupowe po przeprowadzeniu diagnozy wstępnej (październik/listopad) i półrocznej (kwiecień):

  • sprawozdanie dotyczące obserwacji dzieci,
  • wnioski,                                                                                   
  • rozmowy indywidualne z rodzicami dzieci, które powinny zostać poddane dodatkowym działaniom wspomagającym rozwój,
  • zapoznanie rodziców z kierunkami pracy w przedszkolu.

3.      Opracowanie indywidualnych programów wspomagających rozwój dziecka:

  • kontakty indywidualne z rodzicami,
  • zapoznanie rodziców z programami (propozycja kierunków dalszych działań),
  • udzielenie wskazówek do pracy w domu,
  • uzyskanie zgody rodzica na realizację programu.

4.      Systematyczne przekazywanie informacji zwrotnej o działaniach nauczyciel- dziecko i rodzic- dziecko.

5. Zebranie grupowe (kwiecień):

  • omówienie wyników diagnozy końcowej,
  • porównanie wyników uzyskanych podczas diagnoz,
  • rozmowy z zainteresowanymi rodzicami-indywidualne omówienie arkusza obserwacji rozwoju dziecka.

 Procedura organizowania uroczystości przedszkolnych

 w Samorządowym Przedszkolu w Iłży

1. Nauczyciele poszczególnych grup opracowują plan działań artystycznych danej grupy  oraz projekty strojów dzieci i dekoracji.
2. W terminie 3 tygodni przed daną uroczystością nauczyciele przedstawiają plan uroczystości, projekty strojów dzieci oraz dekoracji dyrektorowi przedszkola do akceptacji.
3. Po zaakceptowaniu planu przez dyrektora nauczyciele mogą rozpocząć systematyczne próby z dziećmi.
4. Osoby odpowiedzialne za dekoracje dbają o ich staranne przygotowanie na jeden dzień przed daną uroczystością.
5. W uroczystościach przedszkolnych biorą udział wszyscy nauczyciele, w ramach obowiązującego ich czasu pracy.

 

 Procedura kierowania dzieci na terapię logopedyczną
 w Samorządowym Przedszkolu  w  Iłży

Podstawa prawna:
Rozporządzenie MEN z dnia 15 stycznia 2001 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej  w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach


1.   Na zajęcia terapii logopedycznej kieruje się dzieci na podstawie wyników badań lekarskich, psychologicznych i logopedycznych po uprzednim wyrażeniu zgody przez rodziców.
2.   Terapię logopedyczną w przedszkolu organizuje dyrektor.
3.   Logopeda z każdym dzieckiem ćwiczy indywidualnie – czas ćwiczeń uzależniony jest od indywidualnych potrzeb i możliwości dziecka.
4.   Zadaniem zajęć na terapii logopedycznej jest likwidacja wszelkich zakłóceń i zaburzeń komunikacji językowej oraz pomoc w przezwyciężaniu problemów dzieciom mającym trudności z mówieniem.
5.   W terapii logopedycznej wybór metod jest uwarunkowany rodzajem zaburzenia. W zależności od charakteru trudności wykorzystuje się specyficzne, dostosowane do wieku i możliwości dziecka sposoby pracy terapeutycznej. Stosuje się różne metody, co wynika z konieczności realizowania zasady kompleksowego oddziaływania.
6.   Etapy badania i postępowania logopedycznego:
- rozpoznanie zaburzeń mowy na podstawie objawów (symptomów)
- zestawienie symptomów
- wstępne ustalenie przyczyn zaburzeń
- wstępna diagnoza logopedyczna
- poznanie psychicznych i społecznych uwarunkowań oraz następstw zaburzeń mowy
- ustalenie indywidualnego programu logoterapii
- postępowanie logopedyczne – praca z dzieckiem
- prognoza (rokowanie)
- zalecenia – uwagi – wnioski (indywidualne konsultacje z rodzicami)
7.   Zajęcia logopedyczne prowadzone są do czasu wyeliminowania bądź złagodzenia zaburzenia, stanowiącego powód objęcia dziecka w/w form opieki.

Procedura organizowania spacerów i wycieczek

      w Samorządowym Przedszkolu w Iłży

 

1. W przypadku wyjścia z dziećmi poza teren przedszkola nauczyciel uzgadnia to wyjście z dyrektorem przedszkola.
2. Nauczyciel wywiesza pisemną informację dla rodziców, aby mogli oni zaopatrzyć dzieci w stosowną odzież.
3. W przypadku wycieczki, która wiąże się z przejazdami środkami komunikacji miejskiej (autobusem), nauczyciel 3 dni wcześniej uzgadnia z dyrektorem przedszkola termin i cel wycieczki, omawia jej przebieg z kierownikiem wycieczki oraz wypełnia kartę wycieczki, którą przed wyjazdem przekazuje dyrektorowi przedszkola.
4. Na zajęciach odbywających się poza terenem przedszkola dzieci mają zapewnioną opiekę dorosłych, przy czym podczas spacerów poza teren przedszkolny 1 opiekun przypada na 12 dzieci,
5. Przed wyjściem poza teren przedszkolny nauczyciel ewidencjonuje stan dzieci w dzienniku.
6. Każda wycieczka wymaga zgłoszenia dyrektorowi przedszkola na druku „Karta wycieczki”.
7. Z regulaminem muszą zapoznać się inni opiekunowie uczestniczący w wycieczce.
8. Przed wyjazdem na wycieczki autokarowe przygotowuje się listę dzieci, a stan przekazuje dyrektorowi przedszkola tuż przed odjazdem.
9. Nauczyciel musi uzyskać pisemną zgodę na udział dzieci w wycieczce.
10.  Rano, przed wyjściem w dziećmi nauczyciel ustala z nimi zasady zachowania się podczas   wycieczki.
11.  Przed wyjściem z przedszkola nauczyciel dba, aby dzieci załatwiły swoje potrzeby fizjologiczne,  oraz sprawdza, czy dzieci są ubrane odpowiednio do pogody i danej sytuacji.
12.  W ostatniej chwili nauczyciel ponownie sprawdza stan dzieci.
13.  Opiekun wycieczki sprawdza stan dzieci każdorazowo przed wyruszeniem z danego miejsca pobytu, przejazdu czy zwiedzania, a także po przybyciu do punktu docelowego. Nauczyciele zabierają ze sobą listę imienną uczestników.
14.  Niedopuszczalne jest kontynuowanie wycieczek podczas burzy, śnieżycy i gołoledzi.
15.  Na wycieczkę opiekun zabiera właściwie wyposażoną apteczkę.
16.  Po powrocie z wycieczki do przedszkola należy zgłosić powrót dyrektorowi przedszkola.
17.  Należy pamiętać, iż uczestnicy wycieczek i imprez podlegają ubezpieczeniu od następstw nieszczęśliwych wypadków. 

Procedura organizowania wyjść z dziećmi do ogrodu przedszkolnego

 w Samorządowym Przedszkolu w Iłży

1. Dzieci wychodzą do ogrodu przedszkolnego pod opieką nauczycieli.
2. Przed wyjściem dzieci powinny skorzystać z toalety.
3. Osoby zatrudnione w przedszkolu (nauczyciele, pomoce nauczycieli) pomagają dzieciom przy ubieraniu się.
4. Nauczyciel powinien sprawdzić, czy dzieci są ubrane stosownie do pogody (np. czy mają odpowiednie nakrycia głowy).
5. Przed wyjściem z obiektu przedszkolnego nauczyciele przeliczają stan dzieci.
6. Nauczyciele przekazujący sobie opiekę nad daną grupą dzieci muszą przekazać sobie informacje dotyczące aktualnego stanu dzieci.
7. W czasie pobytu w ogrodzie przedszkolnym do obiektu przedszkolnego dzieci mogą wchodzić tylko pod opieką osoby dorosłej.
8. W gorące dni nauczyciele dbają, aby dzieci miały zapewnioną wodę do picia.
9. W czasie pobytu w ogrodzie przedszkolnym nauczyciele czuwają nad bezpieczeństwem dzieci i pilnują, aby dzieci we właściwy sposób korzystały z ogrodu i jego wyposażenia (żeby przestrzegały regulaminu).
10.  Zauważone usterki sprzętu ogrodowego należy zgłaszać dyrektorowi przedszkola.
11.  Gdy dziecko ulegnie wypadkowi, nauczyciel lub inny pracownik przedszkola udziela dziecku pomocy i zgłasza to dyrektorowi przedszkola.
12.  Przed powrotem do obiektu przedszkolnego nauczyciel sprawdza stan ilościowy dzieci.
13.  Do budynku przedszkola najpierw wchodzą dzieci, a nauczyciel – jako ostatni.

 

 Procedura pobierania i rozliczania odpłatności za pobyt dziecka w przedszkolu

 w Samorządowym Przedszkolu w Iłży

1. Opłata za pobyt dziecka w przedszkolu w danym miesiącu stanowi przypis, który obejmuje liczbę godzin płatnych zajęć w przedszkolu oraz koszty żywienia. Świadczenie obliczone jest na podstawie liczby godzin dziennego pobytu dziecka w przedszkolu.
2. Wysokość świadczenia za pobyt dziecka w przedszkolu ustala Rada Miasta Łomża w drodze uchwały.
3. Opłata miesięczna obejmuje wszystkie faktycznie zarejestrowane godziny pobytu dziecka w danym okresie rozliczeniowym, poza godzinami od 8.00 do 13.00.
4. W godzinach od 8.00 do 13.00 pobyt dziecka w przedszkolu jest bezpłatny, w tym czasie realizowana jest podstawa programowa wychowania przedszkolnego.
5. Opłata za każdą rozpoczętą godzinę płatnych zajęć pobytu dziecka przed 8.00 i po 13.00 wynosi 0,145 % minimalnego wynagrodzenia za pracę.
6. Opłata za wyżywienie i liczbę godziny płatnych zajęć w formie zaliczki powinna być wniesiona do 10-go dnia każdego miesiąca, którego należność dotyczy i rozliczona zgodnie z zasadami księgowości do 25-go tego miesiąca. W przypadku, gdy dzień ten jest ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień płatności uważa się najbliższy dzień powszedni. Nieterminowe uiszczanie opłat powoduje naliczanie ustawowych odsetek zgodnie  z odrębnymi przepisami.
7. Warunki korzystania z żywienia w przedszkolu w tym wysokość opłat za posiłki ustala dyrektor w porozumieniu z organem prowadzącym przedszkole na podstawie art.67a Ustawa o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r., poprzez wydanie stosownego zarządzenia.
8. Wysokość przypisu główny księgowy ujmuje w sporządzanym na początku każdego miesiąca zestawieniu przypisów na dany miesiąc. Zestawienie sporządza na podstawie wykazu obecności dzieci dostarczanego przez nauczycielki grup w pierwszym roboczym dniu kolejnego miesiąca.
9. Wykaz sporządzany jest przez nauczycielki w wersji elektronicznej w opracowanych w tym celu arkuszach obliczeniowych Microsoft Office Excel, który zawiera następujące dane – imię i nazwisko dziecka, ogólną liczbę godzin obecności, liczbę godzin obecności ponad podstawę programową, liczbę dni pobytu dziecka w przedszkolu, datę i czytelny podpis nauczyciela sporządzającego zestawienie.
10. Za dni nieobecności dziecka w przedszkolu przysługuje zwrot zaliczki za naliczone godziny płatnych zajęć oraz stawki żywieniowej. Osobą odpowiedzialną za wyliczenie dni i płatnych godzin zajęć odpisu jest nauczyciel  danej grupy. Osobą odpowiedzialną za ustalenie wysokości kwoty do odpisu jest główny księgowy .
11. Rezygnacje z przedszkola lub korzystania z posiłków rodzice składają na piśmie u kierownika gospodarczego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc wprowadzonych zmian, który informację przekazuje dyrektorowi  i głównemu księgowemu
12. Wyżej wymienione zmiany winny być uwzględnione przez głównego księgowego w Zestawieniu przypisów w miesiącu, którego dotyczą.
13. Odpis lub dopłata za płatne godziny zajęć oraz żywienie zostaje uwzględnione przy opłacie w następnym miesiącu.
14. Zwrot wniesionej zaliczki za żywienie i płatne godziny zajęć następuje na podstawie pisemnej rezygnacji rodzica z miejsca w przedszkolu.
15. Odpłatność za przedszkole pobierana jest od rodziców na druku ścisłego zarachowania – kwitariusz przychodowy – imiennie dla każdego dziecka, w terminie do 10-go każdego miesiąca, którego należność dotyczy. W przypadku gdy ten dzień jest ustawowo wolny od pracy za ostatni dzień płatności uważa się najbliższy dzień powszedni.
16. Zebrana danego dnia odpłatność, zgodnie z kwitariuszem, ujmowana jest przez intendenta  w raporcie kasowym i odprowadzana do banku na konto Urzędu Miasta.
17. Na koniec każdego miesiąca intendent przedstawia do sprawdzenia głównemu księgowemu zestawienie przypisów uzupełnione o dokonane rzeczywiste wpłaty w danym miesiącu oraz uregulowane zaległości. Po analizie księgowy potwierdza zgodność wykazanych wpłat i zaległości z dokumentami księgowanymi.
18. Zwolnienia lub umorzenia dotyczące opłaty za przedszkole dokonywane są na podstawie aktualnie obowiązujących uchwał Rady Miasta.
19. Dokumentem potwierdzającym zwolnienie lub umorzenie opłaty jest decyzja dyrektora placówki.

 Procedura postępowania nauczyciela  z dzieckiem sprawującym trudności wychowawcze i edukacyjne

 w Samorządowym Przedszkolu w Iłży

Podstawa prawna: art. 33 ust. 1 pkt 1 i art. 64 Ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: DzU 2004 nr 256, poz. 2572 ze zm.).

1. Nauczyciel ma obowiązek przeprowadzenia diagnozy sytuacji dziecka w momencie pojawienia się trudności wychowawczych – pogłębiona obserwacja dziecka, przegląd istniejącej dokumentacji dziecka (karta zapisu do przedszkola, karta informacyjna o dziecku, opinie i orzeczenia psychologiczne i medyczne).
2. Nauczyciel podejmuje działania wychowawcze zmierzające do eliminacji trudności i rozwiązania problemów dziecka:
prowadzi rozmowy z dzieckiem; wymienia spostrzeżenia z pedagogami pracującymi w danej grupie, wspólnie z nimi ustala plan działania i opracowuje go w terminie jednego miesiąca od momentu dostrzeżenia problemu; zgłasza problem dyrektorowi przedszkola i przekazuje mu indywidualny program wspomagania i korygowania rozwoju do zatwierdzenia.
3. Nauczyciel informuje rodziców o trudnościach wychowawczych lub edukacyjnych ich dziecka oraz zapoznaje ich z indywidualnym programem wspomagania i korygowania rozwoju dziecka. Rodzice pisemnie potwierdzają fakt zapoznania się z wyżej wymienionym programem. Jednocześnie zobowiązują się do rzetelnej współpracy.
4. W przypadku długofalowych trudności nauczyciel opracowuje plan naprawczy w celu przezwyciężenia trudności występujących u dziecka
5. Nauczyciel zgłasza problem psychologowi zatrudnionemu w przedszkolu.
6. Na najbliższym posiedzeniu rady pedagogicznej nauczyciel szczegółowo zapoznaje członków rady o zaistniałym problemie i przedstawia podjęte działania.
7. Nauczyciel pracuje z dzieckiem według opracowanego programu, włącza do współpracy specjalistów zatrudnionych w przedszkolu i konsultuje się z najbliższą Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną.
8. Nauczyciel na bieżąco informuje rodziców o przebiegu pracy z dzieckiem.

Procedura postępowania w razie wypadku dziecka

w Samorządowym Przedszkolu w Iłży

 

Podstawa prawna:

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (DzU 2003 nr 6, poz. 69 ze zm.).  

1. Nauczyciel albo inny pracownik przedszkola będący świadkiem wypadku lub poinformowany o wypadku, niezwłocznie udziela poszkodowanemu pomocy: w miarę możliwości udziela pierwszej pomocy przedlekarskiej
i wzywa karetkę pogotowia.
2. Rodzaj udzielanej pomocy uzależniony jest od potrzeb poszkodowanego dziecka i rodzaju wypadku.
3. W przypadku braku możliwości udzielania pomocy lub wezwania karetki świadek wypadku lub osoba poinformowana o wypadku prosi o pomoc pierwszego napotkanego pracownika przedszkola. Pracownik nie może odmówić udzielenia pomocy lub wezwania karetki.
4. Tryb udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej określony jest osobną procedurą.
5. Świadek wypadku nie może pozostawić poszkodowanego bez opieki do czasu przybycia karetki lub innego opiekuna.
6. Świadek wypadku lub osoba, która dowiedziała się o wypadku, niezwłocznie zawiadamia dyrektora przedszkola
o wypadku albo prosi innego pracownika o poinformowanie o zaistniałym wypadku dyrektora lub, w przypadku jego nieobecności na terenie placówki, zastępcę dyrektora bądź kierownika gospodarczego.
7. Dyrektor, zastępca lub kierownik gospodarczy niezwłocznie informują o wypadku rodziców albo prawnych opiekunów dziecka.
8. O każdym wypadku dyrektor lub upoważniony przez niego pracownik zawiadamia niezwłocznie:
rodziców (opiekunów) poszkodowanego;
pracownika służby bezpieczeństwa i higieny pracy;
społecznego inspektora pracy;
organ prowadzący szkołę lub placówkę;
radę rodziców.
O wypadku śmiertelnym, ciężkim i zbiorowym zawiadamia się niezwłocznie prokuratora i kuratora oświaty.
O wypadku, do którego doszło w wyniku zatrucia, zawiadamia się niezwłocznie państwowego inspektora sanitarnego.
9. W przypadku zaistnienia wypadku w danej grupie i konieczności zajmowania się przez nauczyciela zarówno poszkodowanym, jak i pozostałymi dziećmi, pracownik obsługi pracujący w danej grupie przekazuje na polecenie nauczyciela pozostałe dzieci nauczycielowi z sąsiedniego oddziału. Nauczyciel może wskazać innego pracownika obsługi zobowiązanego do przekazania dzieci.
10.  Niedopuszczalne jest pozostawianie dzieci pod opieką pracowników obsługi na dłuższy czas niż jest to konieczne do przekazania dzieci pod opiekę innego nauczyciela.
11.  Nauczyciel z sąsiedniego oddziału nie może odmówić przyjęcia dzieci do oddziału. Dopuszczalne jest podzielenie wychowanków i umieszczenie ich w pozostałych pracujących oddziałach, jeśli liczba dzieci w oddziale jest zbyt duża, aby nauczyciel zapewnił im należytą opiekę.
12.  W przypadku ciężkiego wypadku, jeśli grupa była świadkiem wypadku, wskazane jest, aby o wypadku równolegle z dyrektorem został powiadomiony psycholog (jeśli wypadek miał miejsce w godzinach jego pracy).
13.  Psycholog jednoosobowo decyduje, komu w pierwszej kolejności udziela wsparcia – poszkodowanemu, jego rodzicom, świadkowi czy dzieciom z oddziału, w którym miał miejsce wypadek.
14.  Za koordynację działań związanych z przestrzeganiem niniejszej procedury odpowiedzialna jest osoba z kadry kierowniczej, która jest w chwili wypadku w placówce – dyrektor, zastępca, kierownik gospodarczy.
15.  Niedopuszczalne jest gromadzenie się pracowników przedszkola wokół poszkodowanego w wypadku, tworzenia atmosfery sensacji czy paniki. Należy, w miarę możliwości, starać się, żeby wypadek nie zakłócił w znacznym stopniu pracy placówki.
16.  Dalszy tryb postępowania w przypadku zgłoszenia i ustalenia okoliczności wypadku określony jest w regulaminie BHP obowiązującym na terenie przedszkola.
17.  Dyrektor przedszkola na najbliższym spotkaniu z pracownikami przedszkola omawia okoliczności i przyczyny wypadku, wskazuje prawidłowe zachowania i odstępstwa od niniejszej procedury, informuje o wnioskach i podjętych działaniach profilaktycznych zmierzających do zapobiegania analogicznym wypadkom.
18.  Pracownicy przedszkola nie udzielają żadnych informacji na temat wypadku osobom z zewnątrz, nie udzielają wywiadów. Wszelkich informacji na temat wypadku udziela wyłącznie dyrektor.

 

 Procedura postępowania w razie wystąpienia obfitych opadów śniegu, oblodzeń i innych zagrożeń związanych z porą roku  w Samorządowym Przedszkolu w Iłży                  

1. W przypadku wystąpienia obfitych opadów śniegu lub oblodzeń, powodujących śliskość na chodnikach prowadzących do budynku, pracownik gospodarczy zobowiązany jest na bieżąco podejmować działania doprowadzające nawierzchnię do stanu bezpiecznego (tzn. odgarniać śnieg, posypywać powierzchnię piaskiem z solą, usuwać oblodzenia).
2. W przypadku obfitych opadów śniegu zobowiązuje się pracownika gospodarczego do monitorowania wysokości pokrywy śnieżnej na dachu.
3. Informację o grubości pokrywy śnieżnej pracownik gospodarczy przekazuje niezwłocznie dyrektorowi przedszkola.
4. W sytuacji silnego zalodzenia i obfitych opadów śniegu, silnych wiatrów, gradobicia dyrektor podejmuje decyzję o zakazie wychodzenia z dziećmi poza teren budynku.
5. Wszyscy pracownicy przedszkola są zobowiązani do natychmiastowego informowania dyrektora o wszelkich zaistniałych zagrożeniach zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku.

 Procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych - ciało

obce w oku

 Ciało obce w oku
1.  Pod powieką dolną:
a. Poprosić poszkodowanego, aby patrzył w górę.
b. Odciągnąć powiekę palcami jednej ręki, a drugą ręką delikatnie pocierać, za pomocą kawałka miękkiej chusteczki, wnętrze powieki w kierunku do nosa.
2.  Pod powieką górną:
a. Poprosić poszkodowanego, aby patrzył w dół.
b. Uchwycić palcami jednej ręki górną powiekę za rzęsy, naciągnąć ją w dół, nad dolną powiekę, po czym puścić ją i pozwolić jej powrócić do pozycji wyjściowej (w ten sposób istnieje szansa, że rzęsy dolnej powieki oczyszczą wnętrze powieki górnej).
3.  Gdy ostre ciała (np. opiłki metalu) tkwią w powiece, nie usuwamy ich, ale bandażujemy obie gałki oczne i transportujemy chorego do lekarza.
4.  Obie gałki oczne powinny pozostać w bezruchu.
5.  Nie stosować żadnych maści lub kropli do oczu.

 Procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych - drgawki

1. Postępowanie sprowadza się do zapewnienia poszkodowanemu warunków ograniczających możliwość dalszych obrażeń.
2. Zabezpieczyć przed upadkiem i urazami.
3. Udrożnić drogi oddechowe, przytrzymać głowę.
4. Nie wkładać w usta poszkodowanego jakichkolwiek przedmiotów.
5. Nie krępować ciała poszkodowanego.
6. Ułożyć w pozycji bezpiecznej po zakończeniu napadu drgawkowego.
7. Kontrolować drożność dróg oddechowych i funkcji życiowych.
8. Wezwać pomoc medyczną.  

 Procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych - krwotok wewnętrzny

1. Ocenić stan poszkodowanego – świadomości, oddechu, tętna.
2. Zbadać poszkodowanego i ustalić rozpoznanie.
3. Przy krwawieniu wewnątrz kończyn – unieruchomić je.
4. Ułożyć poszkodowanego w pozycji przeciwwstrząsowej(z lekko uniesionymi nogami).
5. Okryć poszkodowanego.
6. Kontrolować parametry życiowe.
7. Nie podawać poszkodowanemu niczego doustnie.

Procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych - krwotok

z nosa

1. Posadzić dziecko, uspokoić, pochylić do przodu.
2. Ucisnąć skrzydełka nosa do ustania krwotoku.
3. Przyłożyć zimny opatrunek bezpośrednio na nos i na szyję w miejscu przebiegu dużych naczyń.

Procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych - krwotok zewnętrzny

1. Ocenić stan poszkodowanego: świadomości, oddechu, tętna.
2. Nałożyć jałowy opatrunek i ucisnąć miejsce krwawienia.
3. Umocować opatrunek bandażem; kontynuować ucisk do ustania krwawienia.
4. Jeśli opatrunek przesiąka krwią – dołożyć kolejne warstwy.
5. Jeśli krwawienie nadal nie ustaje, unieść krwawiącą kończynę, nie zwalniając ucisku.
6. Unieruchomić krwawiącą kończynę.
7. Jeśli powyższe zawodzi, ucisnąć tętnicę powyżej miejsca krwawienia.
8. W ostateczności stosować opaskę uciskową – należy ją stosować raczej w bardzo ciężkich przypadkach, np. przy amputacjach lub zmiażdżeniach (nie wolno zakładać opaski uciskowej na kończyny poniżej łokci lub kolan oraz na tułowiu; nie można jej poluźniać po założeniu, założoną opaskę należy opisać hasłem „opaska uciskowa” oraz podać godzinę jej założenia).

Procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych - obrażenia chemiczne oczu

1. Zabezpieczyć ręce przed poparzeniem (nałożyć gumowe rękawice).
2. Poszkodowanego położyć na płaskiej powierzchni, głowę odwrócić w stronę oparzonej gałki ocznej (gdy obie są oparzone – przemywać na przemian).
3. Ochronić zdrowe oko (przykryć opatrunkiem).
4. Rozszerzyć palcami powieki chorego oka, a potem je przemywać.
5. Przy oparzeniu wapnem najpierw usunąć grudki wapna.
6. Wlewać wodę do oka od strony nosa w kierunku skroni przez ok. 20 minut.
7. W miarę możliwości poszkodowany powinien poruszać gałką oczną.
8. Widoczne uszkodzenia tkanek osuszyć gazikami.
9. Obandażować oczy i pozostawić w bezruchu.
10. Zapewnić transport do lekarza, do tego czasu opiekować się poszkodowanym.

 

Procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych - omdlenia

 

 1. Ułożyć poszkodowanego na plecach.
2. Zastosować pozycję czterokończynową (jednoczesne uniesienie kończyn górnych   i dolnych).
3. Usunąć ewentualne przyczyny (przewietrzyć pomieszczenie itp.).

 

 Procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych - oparzenia

 

1. Odsunięcie poszkodowanego od źródła ciepła.
2. Ugaszenie odzieży. Palący się materiał usuwamy, jeśli jest przyczepiony do ubrania, lub pozostawiamy, gdy jest przyczepiony do skóry.
3. Zapewnić drożność dróg oddechowych (należy usunąć oparzonego z pomieszczenia zadymionego).
4. Natychmiast schłodzić zimną wodą oparzoną powierzchnię przez kilkanaście minut.
5. Przy oparzeniach w obrębie jamy ustnej i gardła poszkodowany powinien płukać gardło zimną wodą albo ssać kawałki lodu.
6. W przypadku oparzeń chemicznych należy spłukiwać oparzoną powierzchnię strumieniem bieżącej wody przez 15 minut.
7. Jedynie w przypadku oparzeń wapnem niegaszonym przed ich zmywaniem należy najpierw wytrzeć wapno na sucho.
8. Koniecznie zdjąć ciasne ozdoby (ze względu na obrzęk).
9. Rany zabezpieczyć opatrunkiem.
10. Przy wstrząsie ułożyć poszkodowanego w pozycji przeciwwstrząsowej.
11. Przewieźć poszkodowanego do szpitala.

 

Procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych - porażenie prądem 

1. Usunąć przyczynę, która spowodowała porażenie prądem.
2. Przede wszystkim należy wyłączyć źródło prądu i jeśli jest to niemożliwe – odciągnąć poszkodowanego za pomocą nieprzewodzących materiałów (np. kawałka suchego drewna lub drążka izolacyjnego).
    Ratownik musi też zadbać o własne bezpieczeństwo i uważać, aby samemu nie zostać porażonym.
3. Ocenić objawy życiowe i – jeśli to konieczne – rozpocząć resuscytację. Gdyby masaż serca był nie możliwy.
4. Z powodu sztywności klatki piersiowej należy wykonywać sztuczne oddychanie do czasu, aż klatka piersiowa stanie się na powrót podatna na ucisk mostka.
5. Wezwać karetkę pogotowia.
6. Ocenić obrażenia ciała: unieruchomić przy złamaniach i zwichnięciach.
7. Chłodzić i zabezpieczyć rany przed zakażeniem w oparzeniach.
8. W zależności od stanu przytomności poszkodowanego:
a) przetransportować go do szpitala, nawet jeśli jest przytomny;
b) jeśli jest nieprzytomny, ale ma zachowany oddech i krążenie, a
jednocześnie wykluczamy uraz kręgosłupa i wstrząs – ułożyć poszkodowanego w pozycji bezpiecznej;
c) jeśli stwierdza się objawy wstrząsu – podjęcie odpowiednich
działań.


1. Jeśli ogień jest niewielki, ugasić go zgodnie z zasadami bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
2. Zadbać o bezpieczeństwo dzieci,  jeśli są w pobliżu.
3. Powiadomić dyrektora przedszkola bądź osobę go zastępującą.
4. Jeśli wybucha pożar, ewakuować dzieci z miejsca zagrożenia zgodnie z zasadami.
5. Powiadomić o pożarze wszystkie osoby znajdujące się w budynku.
6. Wezwać straż pożarną.
7. Sprawdzić, czy ewakuowano wszystkie dzieci i czy są w bezpiecznym miejscu.

8. Wyłączyć źródła prądu i gazu, jeśli jest to możliwe.

 

Procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych - techniki podstawowych zabiegów reanimacyjnych

 

Techniki podstawowych zabiegów reanimacyjnych

Po rozpoznaniu zatrzymania serca (utrata przytomności + brak tętna w tętnicy szyjnej) należy:
1. Ułożyć ratowanego na wznak na twardym podłożu.
2. Odchylić głowę ratowanego ku tyłowi.
3. Sprawdzić palcem jamę ustną i ewentualnie usunąć ciała obce (ruchome protezy zębowe).
4. Rozpocząć wykonywanie sztucznego oddychania metodą usta-usta i masaż serca.

Oddech metodą usta-usta

Ratownik klęczy z boku ratowanego na wysokości jego głowy, kładzie jedną dłoń na czole ratowanego, drugą podkłada pod kark, odginając głowę ratowanego ku tyłowi.

Jeżeli żuchwa opada nadmiernie ku dołowi, należy dłonią (zamiast podkładać ją pod kark) ująć brodę i żuchwę podciągnąć ku górze.

Ratownik nabiera głęboki wdech, zaciska nos ratowanego palcami dłoni trzymanej na czole, przykłada swe usta do ust ratowanego, możliwie szczelnie, i wdmuchuje w nie energicznie powietrze.

W czasie wdmuchiwania powietrza klatka piersiowa ratowanego powinna unieść się ku górze.

Jeżeli się nie unosi, wdech nie był skuteczny (prawdopodobnie w wyniku: niezaciśnięcia nosa ratowanego, niewystarczającego odgięcia głowy ku tyłowi, złego „uszczelnienia” ust ratownika z ustami ratowanego, mało energicznego wdmuchiwania powietrza przez ratownika).

Wdech ratowanego następuje spontanicznie.

Masaż pośredni serca

Masaż polega na rytmicznym uciskaniu mostka, powodującym ściśnięcie serca pomiędzy mostkiem a kręgosłupem i wypchnięcie krwi z komór serca do dużych tętnic.

Aby masaż serca był skuteczny i nie powodował obrażeń (złamań żeber i mostka), mostek należy uciskać wyłącznie nadgarstkiem, co zapewnia odwiedzenie dłoni ku górze, a miejscem ucisku powinna być dokładnie linia środkowa ciała, w 1/3 dolnej części mostka, niesięgająca jego dolnego końca.

U dzieci należy ułożyć jeden palec powyżej dołu mostka, wyczuć brzegi mostka (jego połączenie z żebrami) oraz dolny brzeg pomiędzy łukami żebrowymi.

Przesunięcie nadgarstka w bok od linii środkowej powoduje uszkodzenie przyczepów żeber do mostka lub ich złamanie.

Ułożenie nadgarstka zbyt nisko grozi złamaniem mostka i uszkodzeniem wątroby.

Przystępując do masażu, należy ułożyć dłonie jedna na drugiej, z palcami odgiętymi ku górze i skierowanymi poprzecznie do osi długiej klatki piersiowej (ratownik zajmuje pozycję u boku ratowanego).

Pierwsze uciśnięcie mostka powinno być wykonane delikatnie, aby sprawdzić podatność klatki piersiowej (należy podkreślić, że w stanie śmierci klinicznej, powodującej zniesienie napięcia mięśni, dużo łatwiej jest ucisnąć mostek).

Ucisk powinien powodować ugięcie mostka ok. 4–5 cm (u dziecka – 2,5–3,5 cm).
W czasie wykonywania ucisków ratownik powinien mieć ręce wyprostowane w łokciach.
Przy zwalnianiu ucisku nie należy odrywać nadgarstków od powierzchni klatki piersiowej.

Koordynacja masażu serca i sztucznego oddychania

Zależnie od sytuacji zabiegi wykonuje jeden ratownik albo dwóch. W przypadku dwóch ratowników jeden wykonuje sztuczne oddychanie, a drugi – masaż serca. Należy wtedy wykonywać ok. 12 oddechów na minutę (wdech co 5 sekund) i 60–80 ucisków klatki piersiowej. Jeżeli ratownik jest jeden, musi on naprzemiennie wykonywać zarówno masaż, jak i oddech. W tym celu uciska mostek 15 razy, a następnie wykonuje 2 kolejne szybkie oddechy (u dzieci: 5 ucisków i 1 oddech), nie czekając z drugim oddechem na całkowite opadnięcie klatki piersiowej ratowanego – ten cykl należy powtarzać.

W czasie wykonywania masażu serca powinna być wyczuwalna fala tętna na dużych tętnicach (tętnicy szyjnej, biodrowej). Co kilka minut należy na kilka sekund przerywać masaż serca i kontrolować na dużej tętnicy, czy nie powróciła własna czynność serca. Po stwierdzeniu własnej fali tętna, dowodzącej powrotu czynności serca, należy przerwać masaż. Zwykle trzeba jeszcze przez pewien czas kontynuować sztuczne oddychanie – do powrotu własnego skutecznego oddechu. Należy też bezwzględnie nadal kontrolować tętno, ponieważ może się zdarzyć ponowne zatrzymanie czynności serca.

Zabiegi reanimacyjne należy kontynuować przez godzinę. Spełnienie tego warunku możliwe jest przy obecności kilkuosobowej grupy ratowników, zmieniających się przy wykonywaniu zabiegów. Nie powinno się przerywać zabiegów przed przybyciem ambulansu reanimacyjnego pogotowia.

Pozycja bezpieczna

1. Ratownik przywodzi kończyny górne poszkodowanego do tułowia.
2. Kończyny dolne układa razem.
3. Klęka z tej strony poszkodowanego, w którą zamierza go obrócić.
4. Rękę bliższą sobie układa pod kątem 90o. Następnie zgina w łokciu tak, aby dłoń była skierowana ku górze.
5. Dalszą rękę przekłada w poprzek klatki piersiowej poszkodowanego i kładzie dłoń pod bliższym sobie policzkiem ofiary.
6. Zgina dalszą kończynę dolną poszkodowanego w kolanie i stabilizuje, podkładając stopę pod drugą kończynę.
7. Stabilizując dalszą kończynę górną poszkodowanego przy policzku ofiary jedną ręką, drugą ręką ciągnie do siebie uniesione kolano. Poszkodowany obraca się w stronę ratownika.
8. Ratownik układa kończynę, za którą ciągną poszkodowanego tak, aby staw biodrowy i kolanowy były zgięte pod kątem prostym.
9. Odgina głowę poszkodowanego ku tyłowi, aby udrożnić drogi oddechowe.
10. Gdy to konieczne, wkłada rękę podłożoną pod policzek głębiej pod głowę, aby utrzymać odgięcie głowy ku tyłowi.
11. Okrywa poszkodowanego, chroniąc przed utratą ciepła.
12. Regularnie sprawdza oddech.
13. Po 30 minutach kładzie poszkodowanego na drugim boku. 

 

 Procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych - urazy kręgosłupa

 

1. Unieruchomić głowę i szyję oraz tułów.
2. Ocenić funkcje życiowe – oddech tętno, jeśli wymagana jest resuscytacja – udrożnienie dróg oddechowych poprzez wysunięcie żuchwy.
3. Jeśli poszkodowany nie wymaga innych działań, nie należy go poruszać do czasu przyjazdu pogotowia ratunkowego.
4. Jeśli poszkodowany musi być przeniesiony, jest to możliwe po uprzednim unieruchomieniu głowy, szyi i tułowia.

 

Procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych - utrata przytomnośći

1. Wezwać pomoc.
2. Ocenić oddech.
3. Zanalizować przyczynę i możliwych następstw.
4. Jeżeli poszkodowany oddycha, po wykluczeniu urazów ułożyć go w pozycji bezpiecznej  i kontrolować oddech.

 

Procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych - wypadek

1. Udzielić dziecku pomocy (zgodnie z zasadami omówionymi poniżej) i odizolować je w razie potrzeby.
2. Powiadomić dyrektora przedszkola, a w razie jego nieobecności – osobę go zastępującą.
3. W razie konieczności wezwać pogotowie ratunkowe (dyrektor lub nauczyciel udzielający pierwszej pomocy).
4. Powiadomić rodziców dziecka.
5. Obserwować dziecko w sposób szczególny, jeśli pozostaje pod opieką przedszkola.
6. Zawsze używać rękawiczek jednorazowych.
7. Zabezpieczyć miejsce wypadku, jeśli to konieczne.

 

Procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych - zadławienia

1. Nakłonić poszkodowanego do kaszlu.
2. Uderzyć 5 razy w okolicę międzyłopatkową.
3. Wykonać 5 razy uciśnięcie nadbrzusza. Ratownik staje z tyłu poszkodowanego, obejmuje go rękoma, kładąc jedną pięść na nadbrzuszu (pod mostkiem), a drugą ręką chwytając pięść pierwszej.
Wykonuje silne w kierunku górno-tylnym.
Z uwagi na możliwość utraty przytomności przez poszkodowanego ratownik powinien go asekurować – wstawić stopę między stopy poszkodowanego i oprzeć poszkodowanego o swoje biodro.
4. Powtarzać punkt 2 i 3 do momentu udrożnienia dróg oddechowych lub utraty przytomności przez poszkodowanego.
5. Jeżeli poszkodowany jest nieprzytomny, wezwać pomoc.
6. Udrożnić drogi oddechowe.
    Wykonanie: stań z boku poszkodowanego, odegnij głowę ku tyłowi, kładąc
    rękę na czole poszkodowanego, i unieś żuchwę dwoma palcami drugiej ręki.
7. Wykonać 2 wdechy i skontrolować rezultaty – obserwacja wychyleń klatki piersiowej.
8.  Repozycja głowy – powtórzyć punkt 3 w celu eliminacji wcześniejszego błędu ratownika.
9. Ponownie wykonać dwa wdechy i skontrolować rezultaty – obserwacja wychyleń klatki piersiowej.
10.  5 uciśnięć nadbrzusza – ratownik klęka nad poszkodowanym, kładzie część dłoniową nadgarstka na nadbrzuszu poszkodowanego, drugą opiera na pierwszej i wykonuje silne uciśnięcia w kierunku głowy i grzbietu poszkodowanego.

 Procedura postępowania w sytuacjach

kryzysowych - złamania, zwichnięcia i skręcenia

 


1. Usunąć odzież znad miejsca uszkodzenia.

2. Jeśli są obecne rany, przykryć je jałowym opatrunkiem.
3. Jeśli występuje krwawienie, zatamować je.
4. Unieruchomić uszkodzoną kończynę w pozycji, w jakiej się znajduje.
Przy złamaniach unieruchamia się dwa sąsiadujące stawy, a przy uszkodzeniu stawu – staw i sąsiadujące kości; palce zawsze muszą być widoczne (kontrola ukrwienia); jeśli złamana jest kończyna górna, można ją unieruchomić, mocując do tułowia; jeśli złamana jest kończyna dolna, można ją unieruchomić z drugą kończyną dolną


Procedura postępowania w sytuacjach

kryzysowych - zranienia

 


1. Przemyć ranę wodą przegotowaną bądź wodą utlenioną.

2. Zabezpieczyć plastrem lub bandażem.
3. Gdy występuje krwawienie, tamować je przez przyłożenie jałowego opatrunku bezpośrednio na ranę i uciśnięcie go.
4. Unieruchomić uszkodzoną część ciała (kończyny) – zmniejsza to krwawienie i ból.
5. Zabezpieczyć oderwane lub amputowane części ciała. Uszkodzone części ciała należy przybandażować.
6. Jeżeli w ranie są widoczne narządy wewnętrzne, np. jelita, nie wolno odprowadzać ich do jamy brzusznej, można jedynie przykryć je jałową, wilgotną gazą.
7. Jeżeli w ranie widoczne są wbite w nią ciała obce, np. nóż, pręt, nie wolno ich wyjmować ze względu na ryzyko krwotoku.
8. W przypadku ran zamkniętych ucisnąć i schłodzić uszkodzone miejsca (przyłożyć lód lub polewać zimną wodą), unieść uszkodzoną część ciała, unieruchomić.

 

Procedura postępowania wobec dziecka uchylającego

się od obowiązku szkolnego

w Samorządowym Przedszkolu w Iłży

 

 Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty. Dz. U. z 1996r.      Nr 67, poz.329,Nr 106, poz.496, z 1997r. Nr 28, poz.153, Nr 141, poz. 943, z 1998r. Nr 117, poz. 759, Nr 162, poz. 1126, z 2000r. Nr 12, poz.136, Nr 19, poz.239, Nr 48, poz. 550, Nr 104, poz. 1104, Nr 120, poz.1268, Nr 122, poz.1320, z 2001r. Nr 111, poz.1194, Nr 144, poz.1615, z 2002 r. Nr 41, poz.362, Nr 113, poz. 984.

 
1.    Nauczyciel prowadzi systematycznie frekwencję dzieci.
2.    Odnotowuje każdą nieobecność dziecka na prowadzonych przez siebie zajęciach.
3.    Rodzice mają obowiązek usprawiedliwić nieobecności dziecka w terminie 7 dni.
4.    Jeżeli nieobecności nie zostaną usprawiedliwione w wyznaczonym terminie, nauczyciel
        powiadamia rodziców o nieobecnościach i pyta o przyczynę. Nieobecność trwająca  

 

        powyżej 14 dni musi być potwierdzona zaświadczeniem lekarskim.
5.    Informacja może być przekazana telefonicznie, listownie. Rodzice mogą też być
        poproszeni o zgłoszenie się  do przedszkola w celu wyjaśnienia nieobecności dziecka.
6.    W przypadku braku współpracy rodzica ( opiekuna) z nauczycielem – rodzic nie
       uczestniczy w zebraniach, konsultacjach, nie wyraża chęci na spotkania indywidualne,
       oraz w przypadku dalszego uchylania się dziecka od obowiązku szkolnego, nauczyciel
        zgłasza  fakt dyrektorowi.
7.    Dyrektor sprawdza przyczyny nieobecności dziecka poprzez:
       -   rozmowę z rodzicami dziecka,
       -   wywiad w domu rodzinnym dziecka,
       -   wywiad przeprowadzony przez pracowników MOPS.

8.    Nauczyciel, dyrektor oraz rodzice dziecka podejmują wspólne działania w celu
        regularnego realizowania obowiązku szkolnego przez dane dziecko.
9.    W sytuacji, gdy dziecko w dalszym ciągu nie realizuje obowiązku szkolnego, dyrektor
       przedszkola kieruje wniosek o wszczęcie egzekucji administracyjnej do organu
       egzekucyjnego, jakim jest samorząd.
10. Środkiem egzekucji administracyjnej obowiązku szkolnego jest grzywna / art.121 ustawy
       o postępowaniu egzekucyjnym w administracji – zmiana opublikowana w Dz. U. z
       1996r. Nr 146, poz. 680.
11. Dyrektor w porozumieniu z nauczycielem dziecka pisemnie informuje Sąd Rejonowy,
      Wydział Rodzinny i Nieletnich o uchylaniu się dziecka od obowiązku szkolnego.
12.  Sąd Rejonowy stosuje odpowiedni środek zobowiązujący rodziców do posyłania
       dziecka do placówki przedszkolnej

 

  Procedura przydziału zastępstw, sposobu ewidencjonowania i rozliczania nadgodzin

w Samorządowym przedszkolu w Iłży

 

 Podstawa prawna:

* Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela 9 Dz. U. z 2006r. Nr 97 poz.674, z póź.zm.)
* Rozporządzenie  MEN z dnia 18 lipca 2011 w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia
   zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego
   nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenia za
   pracę w dniu wolnym od pracy ( DZ. Uz 2011 r. Nr 161, poz.967)
* Rozporządzenie MEN z dnia 3 kwietnia 2009 r. w sprawie dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz
   wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw dla nauczycieli zatrudnionych
   w szkołach prowadzonych przez organy administracji rządowej( Dz. U. z 2009 r. Nr 60, poz.494)
* Uchwała  Nr 421/LVII/10  Rady Miejskiej Łomży z dnia 17 lutego 2010 r. /z późniejszymi zmianami/w sprawie
   określenia wysokości i szczegółowych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia oraz zasad obliczania
    i wypłacania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i doraźnych zastępstw  nauczycielom szkół, przedszkoli
    i placówek prowadzonych przez Miasto Łomża.

Cel procedury:

- Usprawnienie obiegów dokumentów dotyczących stałych i doraźnych nadgodzin
- Określenie sposobu rozliczania nadgodzin

Definicja przedmiotu procedury:

1. Przez godzinę ponadwymiarową rozumie się przydzielona nauczycielowi godzinę zajęć dydaktycznych,

     wychowawczych lub opiekuńczych
2. Przez godzinę doraźnych zastępstw rozumie się przydzielona nauczycielowi godzinę zajęć dydaktycznych,
    wychowawczych lub opiekuńczych powyżej tygodniowego  obowiązkowego wymiaru godzin zajęć
    dydaktycznych , wychowawczych lub opiekuńczych, której realizacja następuje w zastępstwie nieobecnego
     nauczyciela.

Obowiązki, odpowiedzialność, upoważnienia osób realizujących zadanie, które jest przedmiotem procedury.

1. Każdy nauczyciel ma obowiązek  ewidencjonowania nadgodzin stałych oraz doraźnych zastępstw, przekazywania
   obowiązującej dokumentacji dotyczącej zrealizowanych nadgodzin dyrektorowi przedszkola w ustalonym terminie.
2. Osobą odpowiedzialna za przydzielenie doraźnych zastępstw , kontrolowanie ich realizacji, gromadzenie od
    nauczycieli obowiązującej dokumentacji jest dyrektor.
3. Dyrektor zatwierdza i przekazuje do księgowości informacje o liczbie zrealizowanych przez nauczycieli nadgodzin
    w celu wypłacenia wynagrodzenia.
Opis pracy- ustalona kolejność działań:

1. Przydziału godzin ponadwymiarowych nauczycielom dokonuje się na podstawie zatwierdzonego arkusza
     organizacyjnego pracy przedszkola.
2. Godziny ponadwymiarowe, tak samo jak pensum przydziela się na rok szkolny trwający w przedszkolu od
1 września do 31 sierpnia.
3. Nauczyciel może być obowiązany do podjęcia pracy w godzinach ponadwymiarowych,  których liczba nie może
     przekroczyć 1/4  tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dla danego nauczyciela.
4. Przydzielenie większej liczby godzin ponadwymiarowych może nastąpić wyłącznie za jego zgodą.
5. Wynagrodzenie za jedną godzinę ponadwymiarowa ustala się dzieląc stawkę wynagrodzenia zasadniczego przez
     miesięczną  liczbę godzin obowiązkowego wymiaru zajęć, ustalonego dla rodzaju zajęć dydaktycznych,
     wychowawczych lub opiekuńczych.
6. Miesięczną liczbę godzin obowiązkowego wymiaru zajęć nauczyciela  uzyskuje się mnożąc tygodniowy
     obowiązkowy wymiar godzin przez 4,16 z  zaokrągleniem do pełnych godzin w ten sposób, że  czas zajęć do 0,5
     godziny pomija się,  a co najmniej 0,5 godziny i więcej liczy się za pełną godzinę.
7. Wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe, doraźnych zastępstw wypłaca się z dołu wg stawki osobistego
     zaszeregowania.
8. Stawka osobistego zaszeregowania obowiązuje przez cały rok szkolny i ulega ponownemu przeliczeniu wyłącznie
     przy zmianie wynagrodzenia zasadniczego nauczyciela.  
9. W przydzielaniu godzin zastępstw doraźnych obowiązują następujące zasady:
     * w pierwszej kolejności zastępstwo przydzielane jest nauczycielowi zmiennikowi danego oddziału zarówno za
        jego zgodą jak i z tytułu obowiązku podjęcia godzin ponadwymiarowych
    *  w następnej kolejności przydziela się zastępstwa nauczycielom z pozostałych grup, którym godziny pracy nie
        nakładają się z godzinami zastępstw doraźnych.
    *  w sytuacji, gdy brak jest nauczycieli chętnych  do pełnienia zastępstw doraźnych – na zastępstwo może
        wchodzić Dyrektor placówki.
10. Prowadzenie dokumentacji przydzielonych nauczycielom godzin ponadwymiarowych i godzin doraźnych
      zastępstw winno być prowadzone w sposób umożliwiający ich kontrolę.
11. Obowiązującymi dokumentami w tym zakresie są:
      * ewidencja zastępstw
      * dziennik zajęć
      * arkusz indywidualny nauczyciela zrealizowanych godzin ponadwymiarowych i doraźnych zastępstw
12. Godziny zrealizowanych doraźnych zastępstw musza być wpisane do dziennika zajęć  z odpowiednia adnotacja
      określającą, że jest to zastępstwo.
13. Podstawa rozliczenia godzin ponadwymiarowych i godzin doraźnych zastępstw jest indywidualna karta rozliczeń
      nauczyciela  z godzin pracy sporządzona przez niego do 28 dnia każdego miesiąc.
14. Karta rozliczenia godzin pracy musi zawierać następujące dane  rozpisane na poszczególne dni tygodnia w
       każdym tygodniu okresu rozliczeniowego:
      * liczbę zrealizowanych godzin ponadwymiarowych
      * liczbę zrealizowanych godzin  doraźnych zastępstw odnotowanych w dzienniku zajęć i ewidencji zastępstw
15. Na podstawie kart rozliczeń godzin nadliczbowych i doraźnych zastępstw nauczycieli dyrektor  sporządza
      zestawienie zbiorcze i zatwierdza do wypłaty.
16. Zestwienie zbiorcze powinno zawierać m. in:
       * imię i nazwisko nauczyciela
       * liczbę godzin ponadwymiarowych  zaakceptowanych do wypłaty
       * liczbę godzin doraźnych zastępstw zaakceptowanych do wypłaty
       * ewentualne korekty z poprzednich okresów rozliczeniowych zaakceptowanych do wypłaty.
17. Zatwierdzajac do wypłaty godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw należy sprawdzić, czy
      zostały one odnotowane w dziennikach zajęć i w ewidencji zastępstw.
18.  Zatwierdzone do wypłaty zestawienie zbiorcze za dany okres rozliczeniowy dyrektor przedszkola przekazuje do
       księgowości celem realizacji wypłat.
19. Wypłata wynagrodzenia za zrealizowane godziny ponadwymiarowe i doraźnych zastępstw następuje w ostatnim
      roboczym dniu bieżącego miesiąca.

Wykaz materiałów i dokumentów:

Karta indywidualnych nadgodzin nauczyciela
Zestawienie zbiorcze

Tryb dokonywania zmian:

Zmiany dokonuje dyrektor na wniosek Rady Pedagogicznej lub organu prowadzącego.

Opinia Rady Pedagogicznej:  pozytywna

Niniejsza procedura została zatwierdzona przez Radę Pedagogiczną ……………………………

Wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

 

 

Procedura zapewnienia dzieciom bezpieczeństwa

w czasie zajęc dodatkowych

 w Samorządowym Przedszkolu w Iłży

 1. Nauczyciel zajęć dodatkowych przeprowadza zajęcia w czasie wynikającym                                   z tygodniowego rozkładu zajęć, a w wyjątkowych sytuacjach – w czasie uzgodnionym                       z dyrektorem przedszkola.
2. Nauczyciel prowadzi zajęcia zgodnie z zatwierdzonym rocznym planem dydaktycznym.
3. Nauczyciel odbiera dzieci od nauczyciela oddziału i od tego momentu odpowiada za ich bezpieczeństwo (aż do chwili przekazania dzieci z powrotem pod opiekę nauczyciela oddziału).
4. Nauczyciel odprowadza i przyprowadza wszystkie dzieci razem. Nie dopuszcza się samowolnego wybiegania dzieci z zajęć.
5. Nauczyciel na bieżąco zgłasza dyrektorowi lub nauczycielowi grupy zauważone niepokojące zachowania dzieci.
6. Nauczyciel każdorazowo sprawdza obecność dzieci na zajęciach, odnotowuje w dzienniku stan dzieci i temat zrealizowany w danym dniu.
7. Przed rozpoczęciem zajęć nauczyciel potwierdza swoje przyjście u dyrektora przedszkola lub osoby go zastępującej. W przypadku nieobecności powinien wcześniej zgłosić dyrektorowi telefonicznie przyczynę tej nieobecności i uzgodnić termin odpracowania zaległości.
8. Nauczyciel raz w roku, w terminie uzgodnionym z dyrektorem przedszkola, prezentuje rodzicom osiągnięcia dzieci.

 

 

 Procedura pracy z dzieckiem o specjalnych potrzebach edukacyjnych i z dzieckiem zdolnym

w Samorządowym Przedszkolu w Iłży

  Podstawa prawna:
1.    Rozporządzenie MENiS  z dnia 07.01.2003 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-

       pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003 Nr 11 poz. 114).
2.    Ustawa z dnia 7.09.1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 2572 z późniejszymi zmianami).
3.    Statut Przedszkola

I. Definicje

1.    Pojęcie „specjalnych potrzeb edukacyjnych i wychowawczych”  wg prof. Marty Bogdanowicz odnoszą  się do tej grupy uczniów, która nie może podołać wymaganiom powszechnie obowiązującego programu edukacyjnego. Mają oni znacznie większe trudności w uczeniu się niż ich rówieśnicy. Są w stanie kontynuować naukę, ale potrzebują pomocy pedagogicznej w formie specjalnego programu nauczania i wychowania, specjalnych metod, dostosowanych do ich potrzeb, możliwości i ograniczeń. Powinni być nauczani przez specjalistyczną kadrę pedagogiczną w odpowiednich warunkach bazowych przy uwzględnieniu odmiennych rozwiązań organizacyjnych.

2.    Pojęcie „zdolność” określa nieprzeciętne osiągnięcia lub indywidualne możliwości skutecznego działania  w różnych dziedzinach. Dziecko zdolne charakteryzuje się wysokim poziomem ogólnych zdolności   lub wysokie specjalne zdolności  twórcze  przejawiające  się w określonej sferze rozwoju / plastycznej, muzycznej, teatralnej, matematycznej itp./ Uczeń zdolny w rozumieniu psychologicznym to ten, który ma wysoki iloraz inteligencji, duże osiągnięcia oraz wysokie zdolności twórcze na różnych płaszczyznach.

II. Cele procedury:

Ø       wspieranie rozwoju dziecka o specjalnych potrzebach edukacyjnych oraz dziecka  zdolnego,
Ø       opracowanie wieloaspektowego  działania  wobec dziecka,
Ø       podnoszenie jakości pracy przedszkola i nauczycieli,
Ø       ukierunkowanie wspólnych działań nauczycieli i rodziców.

III. Zakres – procedura reguluje i określa:

A.    Etapy diagnozy dziecka.
B.    Wspieranie rozwoju dziecka z trudnościami w sferze poznawczej.
C.    Wspieranie rozwoju dziecka z trudnościami w sferze kompetencji matematycznych.
D.   Wspieranie rozwoju dziecka z trudnościami w sferze ruchowej.
E.    Wspieranie rozwoju dziecka w sferze społeczno - emocjonalnej.
F.    Wspieranie dziecka z zaburzeniami w komunikacji językowej.
G.   Wspieranie rozwoju dziecka uzdolnionego.
H.   Działania ukierunkowane na rodziców i nauczycieli dziecka o specyficznyc trudnościach w  określonych niżej
       sferach oraz dziecka uzdolnionego.

IV. Osoby odpowiedzialne

1.    Nauczyciele
2.    Nauczyciele specjaliści
3.    Instruktorzy zajęć dodatkowych.
4.    Dyrektor
5.    Rodzice

V. Opis działań

A. Etapy diagnozy dziecka

1. Wstępna diagnoza

·       Obserwacja dziecka i jego środowiska rodzinnego.
·       Przeprowadzenie przez nauczycieli wstępnej diagnozy w grupach I-IV do końca września przy współudziale
         nauczycieli specjalistów / wzór arkusza opracowanego przez nauczycielki w grupach na podst.  Realizowanego
         programu wychowania przedszkolnego- załącznik  nr 1 do Procedury w  każdym  roku szkolnym/.
·       Opracowanie indywidualnych kierunków pracy na terenie przedszkola oraz domu rodzinnego.
·       Zapoznanie rodziców  z wynikami diagnozy – udzielenie wskazówek i zaleceń do pracy w domu.
·       Monitoring efektów pracy nauczyciela oraz postępów w rozwoju dziecka.
2. Diagnoza po I semestrze w celu:

·       Sprawdzenia trafności diagnozy wstępnej,
·       Ukierunkowanie pracy indywidualnej
·       Wprowadzenie ewentualnych korekt sposobów pracy oraz stosowanych metod w oddziaływaniu na dziecko.
·       Wyciągnięcie wniosków wynikających ze  współpracy z domem rodzinnym w tym kierunku.

3. Diagnoza po II semestrze w celu:

·       Określenie postępów dziecka w odniesieniu do planu.
·       Określenie  efektów pracy nauczycieli w odniesieniu do planu.
·       Określenie  efektów pracy domu rodzinnego w odniesieniu do planu.
·       Sformułowanie spostrzeżeń wniosków do dalszej pracy.

B. Wspieranie rozwoju dziecka z trudnościami w sferze  poznawczej.

1. Postępowanie wobec dziecka  ze specyficznymi trudnościami w przyswajaniu treści programowych:

a)   Szczegółowa diagnoza  dziecka  - wykaz treści do uzupełnienia.
b)   Zachęcanie dziecka do udziału w organizowanych sytuacjach edukacyjnych.
c)   Wskazywanie możliwości zdobywania umiejętności z wykorzystaniem wszystkich zmysłów.
d)   Stosowanie aktywnych metod poszukiwania.
e)    Zachęcanie do wspólnej pracy z dziećmi uzdolnionymi – „dziecko uczy dziecko”
f)    Wzmacnianie dziecka za wszystkie drobne osiągnięcia

2. Dziecko  z trudnościami w przyswajaniem treści programowych ma możliwość uczestniczenia w:

a)   Systematycznej pracy indywidualnej z nauczycielem.
b)   Wykorzystywaniu pomocy dydaktycznych znajdujących się w bazie przedszkola.
c)    Wykorzystywaniu programów komputerowych – jako zachęcenie do zdobywania umiejętności.
d)    Zajęciach przygotowanych na miarę możliwości dziecka – karty pracy dostosowane do możliwości
e)    Udziału z zajęciach z wykorzystaniem metody „ Kinezjologii Edukacyjnej” P. Dennisona oraz innych, których
       stosowanie jest obowiązkiem nauczyciela.

3. Działania nakierowane na rodziców dziecka z trudnościami w przyswajaniem treści programowych:

a)   Zapoznanie z diagnozą  wstępną oraz  kierunkami pracy na terenie przedszkola.
b)   Udzielenie wskazówek do pracy w domu.
c)   Zachęcanie do utrwalania  w domu wiadomości zdobytych w przedszkolu.
d)   Systematyczne przekazywanie informacji zwrotnej o działaniach nauczyciel – dziecko i rodzic – dziecko.
e)   Wskazywanie literatury pedagogicznej dotyczącej problemu dziecka
f)    Organizowanie szkoleń i warsztatów w celu poszerzania wiadomości i umiejętności wg. potrzeb i oczekiwań
        rodziców.
g)    Wskazywanie instytucji wspierających rodziców w pracy z dziećmi.

4. Działania nakierowane na nauczycieli  i nauczycieli specjalistów oraz instruktorów zajęć dodatkowych /
       np. lektor j. angielskiego/   pracujących z dzieckiem z trudnościami w przyswajaniu treści programowych:

a)    Organizowanie szkoleń w celu pogłębienia wiedzy.
b)    Udział w zajęciach otwartych, warsztatach w celu doskonalenia swoich umiejętności.
c)     Zapoznanie nauczycieli  specjalistów oraz instruktorów zajęć dodatkowych  z problemami dziecka.
d)    Opracowanie indywidualnego planu pracy, który pozwoli osiągnąć sukces.
e)     Monitorowanie postępów dziecka.
f)     Za zgodą rodziców kierowanie dzieci do psychologa.

             C.   Wspieranie rozwoju dziecka z ryzykiem dysleksji.   

              Dysleksja rozwojowa  to specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym u których współwystępują zaburzenia funkcji percepyjno – motorycznych, zaangażowanych w proces nabywania tych umiejętności. Zaburzenia funkcji percepcyjno – motorycznych bywają określane jako fragmentaryczne deficyty rozwojowe i dotyczyć mogą :
Ø       analizy i syntezy wzrokowej,
Ø       analizy i syntezy słuchowej,
Ø       funkcji językowych,
Ø       motoryki,
Ø       współdziałania wyżej wymienionych procesów,
Ø       pamięci wzrokowej, słuchowej, ruchowej,
Ø       lateralizacji / przewagi stronnej ciała/,
Ø       orientacji w schemacie ciała, kierunkach i przestrzeni.

1. Postępowanie wobec dziecka z ryzykiem  dysleksji:

a)  prowadzenie szczegółowej obserwacji pedagogiczno – psychologicznej,
b)  opracowanie przy współudziale nauczycieli specjalistów  diagnozy / test ryzyka dysleksji wg. M. Bogdanowicz/,
c)  prowadzenie pracy terapeutycznej poprzez  uczenie polisensoryczne  z zaangażowaniem wielu zmysłów: słuchu,
     wzroku, dotyku., kinestezji w celu wykorzystania mocnych stron dziecka  jednocześnie ćwicząc i rozwijając te
     które są słabsze,
d) głośne i wolne  czytanie tekstów  oraz kontrolowanie rozumienia czytanych treści,
e)   unikanie głośnego czytania długich tekstów przez dziecko na tle całej grupy,
f)   wspólne czytanie z nauczycielem lub innym dzieckiem /„ chórem”/
g)  stosowanie  wzmocnień pozytywnych przy każdorazowym poprawnie wykonanym poleceniu dotyczącym w/w
      problemu,
h) wykorzystywanie edytora tekstu do utrwalania liter, składnia wyrazów, budowania zdań,
i) stosowanie ćwiczeń rozwijających sprawność  motoryczną rąk oraz koordynację wzrokowo – ruchową
j)  regulowanie czasu przeznaczonego na pracę i odpoczynek – stosowanie przerw  relaksacyjnych oraz różnych form
     aktywności,
k) wydłużenie czasu potrzebnego na opanowanie tekstów uczonych na pamięć oraz wykorzystywanie zmysłów –
     ruch, słuch, dotyk,
l)  stawianie wymagań na miarę możliwości dziecka,
m)  organizowanie sytuacji zapewniających odniesienie sukcesu i wiary we własne siły,
n)   systematyczne kontrolowanie prac wykonywanych przez dziecko-oferowanie pomocy w pokonywaniu trudności,
o)   w przypadku trudności w prawidłowym trzymaniu ołówka stosowanie nakładek uczących prawidłowego ułożenia
      palców,
p)   stosowanie dużej powierzchni do ćwiczeń grafomotorycznych,
q)   pisanie liter w powietrzu, wodzenie po napisanym śladzie, kalkowanie, pisanie za pomocą szablonów, malowanie
      liter,
r)   pisanie liter z zaznaczeniem miejsca rozpoczęcia , rozmieszczenia w liniaturze i zwróceniem uwagi na kierunek
      od lewej do prawej,

2. Dziecko z ryzykiem  dysleksji ma możliwość uczestniczenia w:

a)   zajęciach indywidualnych z nauczycielem w grupie,
b)   terapii logopedycznej i psychologicznej,
c)    zajęciach z kinezjologii  edukacyjnej.

3. Działania nakierowane na rodziców dziecka z ryzykiem dysleksji:

a)   zapoznanie rodziców z problemem dziecka oraz sposobami postępowania,
b)   indywidualne konsultacje z nauczycielem grupy oraz specjalistami,
c)    systematyczne informowanie o postępach oraz problemach dziecka,
d)   utrwalanie i powtarzanie wiadomości zdobytych w przedszkolu,
e)   zachęcenie do częstego wolnego, głośnego czytania  dziecku i sprawdzanie rozumienia czytanego tekstu,
f)      podtrzymywanie chęci  do interesowania się książkami zgodnie z zainteresowaniami dziecka
g)   wskazywanie ćwiczeń służących ćwiczeniu zaburzonych funkcji leżących u podstaw nauki czytania i pisania,
h)   umożliwienie dziecku zdobywania wiadomości za pomocą obrazu oglądanego lub słuchanego/ przy trudnościach
       w czytaniu/
i)    wskazywanie literatury dotyczącej uzyskiwania  wiadomości  i pomocy w pracy z dzieckiem w domu oraz metod
       i form działań z zakresu problematyki dotyczącej wspomagania rozwoju dzieci z ryzyka dysleksji,
j)    organizowanie szkoleń, warsztatów, zebrań – wg. potrzeb i oczekiwań rodziców,
k)    udostępnianie informacji na temat instytucji udzielających wsparcia rodzicom i dzieciom.

4. Działania nakierowane na nauczycieli specjalistów pracujących z dzieckiem z ryzykiem dysleksji:

a)   objęcie systematyczną opieką przez logopedę poprzez  stymulację nieprawidłowo rozwijających się funkcji,
b)   zapoznanie instruktorów zajęć dodatkowych z problemem dziecka. 

D. Wspieranie rozwoju dziecka z trudnościami w sferze kompetencji matematycznych.

1. Postępowanie wobec dziecka z trudnościami w sferze kompetencji  matematycznych:

a)   szczegółowa diagnoza  dziecka  - sporządzenie wykazu pojęć do utrwalania.
b)   zachęcanie dziecka do udziału w organizowanych sytuacjach edukacyjnych.
c)   wskazywanie różnorodnych  możliwości zdobywania umiejętności.
d)   stosowanie różnorodnych  metod i form pracy indywidualnej.
e)   zachęcanie do wspólnej pracy z dziećmi  wykazującymi zdolności w zakresie kompetencji matematycznych –
      „dziecko uczy dziecko” / tutoring rówieśniczy/.
f)     wzmacnianie dziecka za wszystkie drobne osiągnięcia

2. Dziecko z trudnościami w sferze kompetencji matematycznych ma możliwość uczestniczenia w:

a)   zajęciach prowadzonych z całą grupą,
b)   zajęciach wyrównawczych prowadzonych indywidualnie,
c)    zabawach z dziećmi zdolnymi,
d)   zabawach  wykorzystaniem  pomocy i materiału dydaktycznego,
e)   zajęciach z wykorzystaniem przygotowanych dla dziecka indywidualnych kart pracy.

3. Działania nakierowane na rodziców dzieci z trudnościami w sferze kompetencji matematycznych:

a)   zapoznanie rodziców z diagnozą nauczyciela oraz kierunkami pracy na terenie przedszkola,
b)   udzielanie wskazówek do pracy w domu,
c)    opracowywanie indywidualnych  kart pracy do wykonywania w domu z rodzicami,
d)   opracowanie wykazu literatury dotyczącej rozwijania kompetencji matematycznych oraz wskazujących metody
       pracy z dzieckiem w tym zakresie.

4. Działania nakierowane na nauczycieli specjalistów  pracujących z dzieckiem z trudnościami w sferze kompetencji matematycznych:

a)   zapoznanie nauczycieli – specjalistów z problemem dziecka,
b)   przeprowadzenie badań – postawienie diagnozy,
c)    prowadzenie intensywnej pracy wyrównawczej,
d)   wspieranie nauczyciela – wskazywanie przykładów do pracy z dzieckiem,
e)   wskazanie rodzicom dziecka  możliwości uzyskania pomocy w instytucjach wspierających dziecko i rodziców,
f)      ścisła współpraca  z nauczycielem w grupie i rodzicami.

E. Wspieranie rozwoju dziecka z trudnościami w sferze ruchowej.

1. Postępowanie wobec dziecka  z trudnościami w sferze ruchowej:

1. obserwacja zachowań dziecka w sferze ruchowej  - opracowanie diagnozy,
2. częste zachęcanie do podejmowania aktywności ruchowej,
3. stwarzanie sytuacji umożliwiających podejmowanie swobodnych zabaw w sali i w ogrodzie,
4. dostrzeganie drobnych samodzielnych form podejmowanej aktywności,
5. pozytywne wzmacnianie dziecka i jego drobnych osiągnięć.

2. Dziecko z trudnościami w sferze ruchowej ma możliwość  uczestniczenia w:

1. organizowanych formach aktywności ruchowej / zabawy ruchowe, ćwiczenia poranne, ćwiczenia gimnastyczne,
    zabawy terenowe, zabawy na śniegu/,
2. zajęciach dodatkowych – gimnastyka korekcyjna, zajęcia umuzykalnienia,
3. zabawach integracyjnych z rodzicami  z wykorzystaniem metody ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne itp.

3. Działania nakierowane na rodziców dziecka z trudnościami w sferze ruchowej:

1. zapoznanie z diagnozą nauczyciela,
2. opracowanie wykazu ćwiczeń ruchowych do zabawy z rodzicami w domu,
3. wskazanie kierunków działań sprzyjających rozwojowi aktywności ruchowej,
4. dostarczanie wykazu literatury z przykładami zabaw ruchowych,
5. ustalenie współpracy przedszkole – dom.

4. Działania nakierowane na nauczycieli specjalistów  pracujących z dzieckiem z trudnościami  w sferze ruchowej:

1.zapoznaie instruktora zajęć gimnastyki korekcyjnej z diagnozą dziecka,
2. ustalenie wykazu ćwiczeń do pracy indywidualnej,
3. nagradzanie dziecka za drobne osiągnięcia.

F. Wspieranie rozwoju dziecka z zaburzeniami w sferze społeczno - emocjonalnej.

1.  Zespół nadpobudliwości psychoruchowej

to nadmierna pobudliwość układu nerwowego na ogół objawiająca się przez  nadruchliwość, wzmożoną pobudliwość emocjonalną i/ lub specyficznymi zaburzeniami w sferze poznawczej. Inaczej mówiąc to odmienna praca mózgu, która uniemożliwia dziecku kontrolowanie swoich zachowań, a więc także kontrolowanie uwagi i ruchów. Jest stałą cecha dziecka, która może zmieniać się w miarę dorastania.
    
Wyróżnić można trzy charakterystyczne dla nadpobudliwości grupy objawów:
·       nasilone zaburzenie uwagi – niemożność jej skoncentrowania ( sfera poznawcza),
·       nadmierna impulsywność ( sfera emocjonalna),
·       nadmiena ruchliwość ( sfera ruchowa).

Dzieci z nadpobudliwością psychoruchową maja trudności z samokontrolą  swojego zachowania, są impulsywne, często mają zaburzone reakcje z rówieśnikami i trudności z uzewnętrznianiem swoich zachowań i wypowiedzi.

2.  Zespół wycofania społecznego

to zachowanie charakteryzujące dzieci zahamowane psychoruchowo, u których obserwuje się trudności w kontaktach społecznych i obniżoną  aktywność. Wśród takich dzieci wyodrębnia się następujące grupy dzieci:

a) dzieci zmotywowane, których charakterystyczną cechą jest ogromna skrupulatność i przesadna  staranność w  wykonywaniu zadań. Niepewne swych umiejętności sprawiają wrażenie nieustannie napiętych i niespokojnych.
     Są bardzo związane z matką, odczuwają lęk przed przedszkolem. Stronią od nowych osób, sytuacji, są wówczas lękliwe i wycofują się. Te same dzieci w domu są ożywione, swobodne i ruchliwe,.
b) dzieci podporządkowane – ulegle- to dzieci wyciszone, małomówne, grzeczne, posłuszne, oceniane jako
     koleżeńskie i uczynne. Ich nieśmiałość i lękliwość występuje zwłaszcza w kontaktach z osobami dorosłymi.
     Podłożem może być słaba więź emocjonalna z matką, która prezentuje postawę wymagającą i represyjną.
     Wpływa to na ukształtowanie postawy nieufnej wobec dorosłych a w tym do nauczycieli,.
c) dzieci z obniżoną samooceną – zrezygnowane- to dzieci bierne w domu i przedszkolu. Maja poczucie malej
     wartości, rezygnują z prób podejmowania działań ze względu na krytyczną ocenę samych siebie. Nawet gdy
    osiągną sukces nie są w stanie w niego uwierzyć. Są apatyczne, powolne, przygnębione Często płaczą, gdy
      napotykają na trudności rezygnują z zadania, wolą prosić o pomoc, niż poszukać rozwiązania. Bezradność i niska
      samoocena wynika z błędnych postaw rodziców nacechowanych krytycyzmem, odrzuceniem, dezaprobatą.
d) dzieci nadwrażliwe – asteniczne – to dzieci bardzo skryte, powściągliwe, nie ujawniające swoich przeżyć. Unikają
     towarzystwa, męczy je hałas, ruchliwość innych dzieci. Wolą samotne zabawy. Nadmierna wrażliwość
     emocjonalna powoduje unikanie bodźców i izolowanie się od ludzi. Dzieci te pochodzą z rodzin rozbitych, gdzie
      matka obarcza dziecko swymi skomplikowanymi przeżyciami. Dzieci te nie sprawiają kłopotów
      wychowawczych, pozostają niezauważone, a ich cierpienia nie są dostrzegane przez dorosłych.

Dzieci zahamowane psychoruchowo charakteryzują się:

a)  w sferze poznawczej – złą koncentracją uwagi, opóźnionym refleksem, powolnością w kojarzeniu faktów,
     brakiem zainteresowania rzeczywistością,.
b)  w sferze ruchowej – spowolnianymi ruchami, brakiem spontaniczności w ruchach, niezręcznością ruchową, złą
     koordynacją ruchów, występowaniem tików i ruchów natrętnych,
c)  w sferze emocjonalnej – nadmierną wrażliwością, skłonnością do empatii, ulegania nastrojom otoczenia, brakiem
      emocjonalnych przeżyć.

3. Zespół ADHD

to schorzenie neurobiologiczne / zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi/, którego prawdopodobną przyczyną są zaburzenia działania dwóch substancji uczestniczących w przekazywaniu pobudzeń w układzie nerwowym / neuroprzekaźników: nor adrenaliny i dopaminy/.

A.  Zespół nadpobudliwości psychoruchowej

1. Postępowanie nauczyciela w stosunku do dziecka  nadpobudliwego psychoruchowo :

1.  obserwacja zachowań dziecka – opracowanie diagnozy dziecka,
2.  ustalenie stałych i jednoznacznych zasad - systematyczne przypominanie ich oraz konsekwencja w ich
     respektowaniu,
3.  zapewnienie atmosfery spokoju i bezpieczeństwa,
4.  stworzenie dziecku „ uporządkowanego świata” / stały, rytmiczny plan dnia/,
5.  stosowanie krótkich, czytelnych komunikatów,
6.  przekazywanie informacji w formie krótkich poleceń - rozkładanie zadań na etapy,
7.  angażowanie dziecka  w konstruktywne formy rozładowania napięć emocjonalnych,
8.  częste zauważanie drobnych sukcesów, docenianie trudu dziecka,
9.   unikanie kar za objawy zachowania niezależne od dziecka,
10. każdorazowe przygotowanie dziecka do nowej sytuacji i ustalenie nieprzekraczalnych zasad,
11. sadzanie dziecka w pobliżu nauczyciela,
12. dostosowanie tempa pracy do możliwości dziecka,
13. wyciszenie zachowań niepożądanych poprzez proponowanie innej aktywności,
14. stosowanie przerw w pracy, metod wyciszających, relaksacyjnych.
 
2. Przedszkole  zapewnia dzieciom  nadpobudliwym psychoruchowo:

1.  stały i rytmiczny plan dnia,
2. tworzenie atmosfery życzliwości i zrozumienia,
3. organizowanie zajęć i zabawa z zastosowaniem metod: łączących ruch z muzyką, technik parateatralnych,
     plastycznych itp.
4. możliwość uczestniczenia w indywidualnej terapii psychologicznej,
5. zindywidualizowaną pracę w czasie zajęć grupowych.
 
3. Rodzicom dziecka  nadpobudliwego psychoruchowo  przedszkole  oferuje:

1. stałą i systematyczną współpracę z nauczycielami,
2. pomoc psychologa w celu ustalenia wspólnych kierunków pracy z dzieckiem,
3. organizowanie szkoleń, warsztatów ( w miarę potrzeb zgłaszanych przez rodziców),
4. wskazanie literatury pedagogicznej.

        4.  Nauczyciele dzieci  nadpobudliwych psychoruchowo mają możliwość:

1. udziału w organizowanych formach WDN wewnętrznych i zewnętrznych,
2. korzystania z literatury zgromadzonej w księgozbiorze przedszkola,
3. poszukiwania sposobów pomocy rozwiązywania problemów, wymiany doświadczeń z wykorzystaniem  różnych środków komunikacji / forum internetowe, publikacje, spotkania z innymi nauczycielami wychowania przedszkolnego, nauczycielami ze szkół itp./
4. konsultacji z psychologiem oraz innymi specjalistami z PPP,
5. poszukiwania innych form pomocy w instytucjach świadczących pomoc psychologiczno – pedagogiczną.

B.  Zespół wycofania społecznego

1. Postępowanie nauczyciela w stosunku do dziecka  wycofanego społecznie:

1. obserwacja zachowań dziecka  - opracowanie diagnozy,
2. zapewnienie dziecku realizację wszystkich jego potrzeb,
3. systematyczne utrwalanie poczucia wysokiej samooceny,
4. stymulowanie  do podejmowania działania,
5. wzmacnianie dziecka na tle grupy rówieśniczej – tworzenie sytuacji do aprobowania dziecka przez grupę,
6.  zachęcanie  dziecka do  wykonywania zadań zapewniających osiągnięcie  sukcesu,
7  dążenie do zdobycia zaufania dziecka, tworzenie więzi uczuciowej

2. Przedszkole  zapewnia dzieciom wycofanym społecznie:

 1. indywidualne formy aktywności,
 2. możliwość podejmowania współpracy i współdziałania w grupie,
 3. wsparcie i wzmocnienie poczucia własnej wartości,   
 
3. Rodzicom dziecka wycofanego społecznie przedszkole  oferuje:

 1. zapoznanie z diagnozą nauczyciela
 2. opracowanie wspólnych zasad oddziaływania przedszkole – dom,
 3. wykaz literatury pedagogiczno – psychologicznej dotyczącej ww problemu dziecka,
 4. nawiązanie kontaktów z  wybranymi  dziećmi z przedszkola w warunkach domowych,
5. zachęcenie rodziców  do  włączenia dziecka we współorganizowanie pomocy, wyszukiwanie ilustracji itp. do zajęć  w przedszkolu

4. Nauczyciele dziecka wycofanego społecznie mają możliwość:

1. doskonalenia w organizowanych formach WDN wewnętrznych i zewnętrznych,
2. poszukiwania : w literaturze, na forach internetowych, publikacjach, spotkaniach z innymi nauczycielami
     wychowania przedszkolnego, nauczycielami ze szkół, metod i form pracy z dzieckiem wycofanym,
4. korzystania z konsultacji z psychologiem oraz innymi specjalistami z PPP,
5. poszukiwania dostępnych form pomocy w instytucjach świadczących pomoc psychologiczno – pedagogiczną.

C.  Zespół ADHD

1. Postępowanie nauczyciela w stosunku do dziecka z zespołem ADHD:

Wszystkie działania dotyczące zasad postępowania z dzieckiem nadpobudliwym  oraz;

1.  obserwacja zachowań dziecka – opracowanie diagnozy dziecka,
2.  ustalenie stałych i jednoznacznych zasad- systematyczne przypominanie ich

 

oraz konsekwencja w ich respektowaniu – asertywne stawianie granic,
3.   zapewnienie atmosfery spokoju i bezpieczeństwa,
4.   stworzenie dziecku „ uporządkowanego świata” / stały, rytmiczny plan dnia/,
5.   stosowanie krótkich, czytelnych komunikatów z utrzymywanie kontaktu wzrokowego,
6.   przekazywanie informacji w formie krótkich poleceń - rozkładanie zadań na etapy,
7.   angażowanie dziecka  w konstruktywne formy rozładowania napięć emocjonalnych,
8.  częste zauważanie drobnych sukcesów, docenianie trudu dziecka – nagradzanie dziecka,
9.   unikanie kar za objawy zachowania niezależne od dziecka – rozważne ich stosowanie,
10. każdorazowe przygotowanie dziecka do nowej sytuacji i ustalenie nieprzekraczalnych zasad,
11. sadzanie dziecka w pobliżu nauczyciela,
12. dostosowanie tempa pracy do możliwości dziecka,
13  stosowanie przerw w pracy, metod wyciszających, relaksacyjnych.

2. Przedszkole  zapewnia dzieciom z zespołem ADHD:

1.   usystematyzowany plan dnia,
2.  zapewnienie  atmosfery życzliwości i zrozumienia,
3.   możliwość uczestniczenia w indywidualnej terapii psychologicznej,
4.    zindywidualizowaną pracę w czasie zajęć grupowych.

3. Rodzicom dziecka z zespołem ADHD przedszkole  oferuje:

1.   wsparcie nauczyciela,
2.   pomoc psychologa w celu ustalenia wspólnych kierunków pracy z dzieckiem,
3.   organizowanie szkoleń, warsztatów ( w miarę potrzeb zgłaszanych przez rodziców),
4.   wskazanie literatury pedagogicznej dotyczącej w/w problemu.

4. Nauczyciele dzieci z zespołem ADHD mają możliwość

1.  udziału w organizowanych formach WDN wewnętrznych i zewnętrznych,
2.  korzystania z literatury zgromadzonej w księgozbiorze przedszkola,
3. poszukiwania sposobów pomocy rozwiązywania problemów, wymiany doświadczeń

 

z wykorzystaniem  różnych  środków komunikacji / forum internetowe, publikacje, spotkania

 

 z innymi nauczycielami wychowania przedszkolnego, nauczycielami ze szkół itp./
4. konsultacji z psychologiem oraz innymi specjalistami z PPP,
5. poszukiwania innych form pomocy w instytucjach świadczących pomoc psychologiczno –  pedagogiczną.

G. Wspieranie dziecka z zaburzeniami komunikacji językowej.

1. Postępowanie nauczyciela w stosunku do dziecka z zaburzeniami w komunikacji językowej:

1.    rozpoznanie dzieci z zaburzeniami w komunikacji,
2.    skierowanie dziecka na konsultacje do nauczyciela logopedy na terenie przedszkola,
3.    wdrażanie zaleceń nauczyciela – logopedy,
4.    prowadzenie zajęć indywidualnych usprawniających narządy mowy poprzez ćwiczenie aparatu artykulacyjnego,  percepcji słuchowej, rozwijanie słownika,
5.    dostosowanie wymagań do możliwości językowych dziecka,
6.    ścisła współpraca z logopedą.

2. Przedszkole  zapewnia dzieciom z zaburzeniami  w komunikacji językowej:

1. specjalistyczna diagnozę na terenie przedszkola,
2. indywidualną terapię logopedyczną,
3. traktowanie dzieci z zaburzeniami komunikacji na równi z innymi dziećmi,
4. dostosowane zadań do sprawności językowej dziecka,
5. stosowanie metod i form pracy motywujących do systematycznej pracy nad doskonaleniem komunikacji językowej,
6. prowadzenie ćwiczeń ortofonicznych z całą grupą,
7.  pozytywne wzmacnianie wiary we własne zdolności i umiejętności, zauważanie wszystkich postępów dziecka,
8.  nabywanie umiejętności radzenia sobie z niepowodzeniem i porażką – spokojne przyjmowanie uwag nauczyciela.

3. Rodzicom dziecka z zaburzeniami w komunikacji językowej przedszkole  oferuje:

1.  konsultacje logopedyczne,
2.  wskazywanie placówek i ośrodków specjalistycznych prowadzących diagnozę i terapię,
3.  kierowanie na dodatkowe badania specjalistyczne,
4.  prowadzenie zajęć grupowych rozwijających sprawności komunikacyjne dziecka,
5.  możliwość uczestniczenia w terapii logopedycznej wraz z dzieckiem,
6.  wsparcie w prowadzeniu systematycznych ćwiczeń  poprzez udzielanie  szczegółowych instrukcji i informacji o postępach dziecka,
7. przykłady ćwiczeń do terapii domowej,
8. dostosowanie sposobów kontaktu do potrzeb rodziców,
9. ciągłość oddziaływania specjalistycznego przez cały okres pobytu dziecka w przedszkolu.

4. Nauczyciele dzieci z zaburzeniami w komunikacji językowej mają możliwość:

1. stałej współpracy z nauczycielem – logopedą, wymiany uwag i informacji o dziecku

z zaburzeniami komunikacji językowej,
2. uzyskiwania porad i wskazówek do pracy indywidualnej,
3.kierowania dziecka do specjalisty,
4. udziału w formach doskonalenia z zakresu zaburzeń w komunikacji,
5. wymiany doświadczeń z innymi nauczycielami.

H. Wspieranie rozwoju dziecka  zdolnego

1. Działania przedszkola  ukierunkowane na dziecko zdolne:

a)  poznanie mocnych stron dziecka  - jego  zdolności i zainteresowań.
b)  wykorzystanie zainteresowań dziecka w czasie organizowanych sytuacji edukacyjnych –  zauważenie na tle grupy zaangażowania dziecka.
c)  wykorzystanie uzdolnień dziecka - uczynienie z dziecka asystenta nauczyciela

 

oraz „nauczyciela” innych dzieci.
d)  zaangażowanie dziecka do wykonywania samodzielnych projektów związanych

 

z jego  zainteresowaniami.
e)  indywidualizacja nauczania - opracowywanie  kart pracy o podwyższonym poziomie trudności z wykorzystanie myślenia twórczego zgodnie z  uzdolnieniem.
f)  wdrażanie do umiejętnego planowania swojej pracy.
g)  wykorzystywanie uzdolnień dziecka w promowaniu przedszkola – udział w konkursach, przeglądach, festiwalach.
h)  zwrócenie uwagi rodziców na uzdolnienia dziecka – udział w zajęciach dodatkowych, kołach zainteresowań.
i) pozytywne wzmacnianie wiary dziecka w swoje zdolności, zadowolenie z sukcesów.
j) uczenie przyjmowania uwag oraz radzenie sobie z niepowodzeniami.

2. Dziecko  zdolne ma możliwość:

a)  rozwijania swoich zainteresowań.
b)  uzyskiwaniu pomocy w przygotowywaniu do udziału w konkursach, przeglądach itp.
c)  wykonywanie zadań dodatkowych o podwyższonym poziomie trudności.
d) pełnienie roli asystenta nauczyciela oraz nauczyciela innych dzieci.
e)  indywidualizacji pracy z dostosowaniem do poziomu podwyższanej trudności w czasie zajęć w przedszkolu.
f)  uzyskania od nauczyciela zadań do wykonania w domu w ramach swoich uzdolnień.

3. W pracy z dzieckiem  zdolnym nauczyciel:

a)  rozpoznaje uzdolnienia na podstawie obserwacji.
b)  umożliwia realizację indywidualnego programu nauczania.
c)  opracowuje i wdraża indywidualne kierunki pracy.
d)  umożliwia dziecku zdolnemu systematyczne konsultacje, ukierunkowanie jego   samodzielnej pracy.
e)   systematycznie współpracuje z rodzicami w celu ustalenia kierunków pracy w domu.

I. Współpraca z instytucjami i osobami wspomagającymi rozwój dziecka:

1. Współpraca z Poradnią Psychologiczno - Pedagogiczną
2. Współpraca z instytucjami wspierającymi rodziców – np.
      * Towarzystwo Dyslektyczne,  
      * Centrum Wspomagania Rozwoju Osobowości,
      * specjalistyczna  Poradnia OPTA,
      * Polska Fundacja Dzieci,
      * Centrum Edukacji Artystycznej,
      * Stowarzyszenie Szkół Twórczych  itp.

J. Monitorowanie wdrażanych działań i efektów pracy:

1. Obserwacja
2. Rozmowa z rodzicami i  nauczycielami specjalistami
3. Analiza dokumentacji (dzienniki zajęć, „zeszyty korespondencji”)

K. Sposoby gromadzenia danych:

1. Dokumentacja pedagogiczna,  psychologiczna, logopedyczna.
2. Protokóły rad pedagogicznych.
3. Sprawozdania  semestralne z prowadzonej pracy dydaktyczno –  wychowawczej 

 

 i opiekuńczej.
4.Indywidualne plany pracy nauczyciela z dzieckiem o specjalnych potrzebach edukacyjnych oraz z dzieckiem uzdolnionym.

L. Ewaluacja pracy z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych

Arkusz ewaluacji

              Ł.   Sposoby prezentacji wyników

1. Omówienie efektów pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych oraz  z dziećmi zdolnymi na posiedzeniu rady pedagogicznej podsumowującej pracę za I i II semestr
2. Podsumowanie osiąganych umiejętności dzieci na ogólnych zebraniach z rodzicami  oraz w indywidualnych rozmowach w czasie dni otwartych.
3. Prezentacja osiągnięć dzieci: wystawy prac, konkursy, przeglądy teatralne, uroczystości   dla członków rodziny.

 

 

 

 

                  PROCEDURA POSTĘPOWANIA

         W RAZIE WYPADKU DZIECKA

W SAMORZĄDOWYM PRZEDSZKOLU

                 W IŁŻY

 

 Pierwszym i podstawowym obowiązkiem, jaki powstaje w sytuacji wypadku, jest udzielenie pierwszej pomocy poszkodowanemu dziecku.

 

 PODSTAWA PRAWNA:

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002r.

w sprawie bezpieczeństwa i higieny publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach ( Dz.U. z 2003r. Nr 6, poz.69 z póżn. zm. )

 

WYPADEK:

1) zdarzenie nagłe

2) wywołane przyczyną zewnętrzną

3) powodujące uraz lub śmierć

 

KATEGORIE WYPADKÓW:

1) wypadek śmiertelny

2) wypadek ciężki – ciężkie uszkodzenie ciała (np.: utrata wzroku, słuchu, mowy)

3) wypadek zbiorowy

4) wypadek zwykły

 

DOKUMENTACJA:

1) protokół powypadkowy

2) zapis w rejestrze wypadków

 

OBOWIĄZKI NAUCZYCIELA PO WYPADKU DZIECKA:

 

  • Udzielić pierwszej pomocy i zapewnić opiekę poszkodowanemu dziecku.
  • W razie potrzeby wezwać do pomocy osobę przeszkoloną z zakresu udzielania pierwszej pomocy.
  • W razie potrzeby wezwać pogotowie ratunkowe
  • Powiadomić o wypadku dyrektora przedszkola lub w razie jego nieobecności jego zastępcę ( pracownika BHP i społecznego inspektora pracy – SIP )
  • Zabezpieczyć miejsce wypadku w taki sposób, aby wykluczyć dostęp osób niepowołanych.
  • Nie rozpoczynać zajęć lub przerwać je i wyprowadzić dzieci z zagrożonej strefy, jeżeli stwierdzi się, że miejsce to może stwarzać zagrożenie dla ich bezpieczeństwa.
  • Wpisać do dziennika zajęć fakt powiadomienia rodziców o zdarzeniu, podając datę i godzinę powiadomienia rodzica ( opiekuna prawnego ) o wypadku.
  • Wpisać do „zeszytu drobnych urazów” zdarzenia takie jak: otarcia, stłuczenia…

 

OBOWIĄZKI DYREKTORA PRZEDSZKOLA PO WYPADKU DZIECKA:

 

  • Zapewnić natychmiastową pomoc lekarską i opiekę dziecku, które uległo wypadkowi ( nauczyciel, dyrektor, świadek wypadku ).
  • Zawiadomić bezzwłocznie o wypadku rodziców ( prawnych opiekunów ) poszkodowanego dziecka oraz organ prowadzący placówkę i radę rodziców.
  • W przypadku wystąpienia wypadków zwykłych, kiedy brak wyraźnych obrażeń, po udzieleniu pierwszej pomocy poszkodowanemu dziecku nauczyciel lub dyrektor  powiadamia rodzica o zdarzeniu, ustalając z nim potrzebę wezwania
  • pogotowia, potrzebę wcześniejszego przyjścia lub godziny odbioru dziecka z przedszkola w dniu zdarzenia.
  • Powiadomić pracownika służby BHP, organ prowadzący  i społecznego inspektora pracy ( SIP ) – powołać zespół powypadkowy.
  • Zawiadomić bezzwłocznie właściwego prokuratora i kuratora, jeśli wypadek jest śmiertelny, ciężki, a także zbiorowy.
  • Zawiadomić państwowego inspektora sanitarnego w razie podejrzenia zatrucia pokarmowego.
  • Sporządzić dokumentację powypadkową po zbadaniu okoliczności i przyczyn wypadku, dokumentację sporządza powołany przez dyrektora zespół powypadkowy.
  • Zabezpieczyć miejsce wypadku do czasu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku, obowiązek zabezpieczenia miejsca wypadku spoczywa na osobie prowadzącej zajęcia.
  • Omówić przyczyny zaistniałego wypadku z pracownikami placówki i podjąć działania zapobiegawcze.
  • Wpisać wypadek do prowadzonego w placówce rejestru wypadków.

 

                         OBOWIĄZKI ZESPOŁU POWYPADKOWEGO ( BHP i SIP ):

 

  •  Zbadać okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku.
  • Wysłuchać wyjaśnień od poszkodowanego dziecka ( w obecności rodzica lub wychowawcy ).
  • Zasięgnąć informacji od świadków wypadku ( nauczycieli lub innych osób ).
  • Zasięgnąć opinii lekarza
  • Zebrać inne dowody dotyczące wypadku.
  • Dokonać prawnej kwalifikacji wypadku.
  • Sporządzić protokół powypadkowy nie później niż w ciągu 14 dni od wypadku.
  • Protokół powypadkowy podpisują członkowie zespołu powypadkowego oraz dyrektor.
  • Protokół powypadkowy doręcza się osobom uprawnionym do zaznajomienia się

 z materiałami postępowania powypadkowego, w tym rodzicom ( prawnymopiekunom dziecka ).

  •  Rodzice ( opiekunowie prawni ) dziecka mają prawo w ciągu 7 dni od dnia doręczenia im protokołu złożyć zastrzeżenia do ustaleń zawartych w protokole.
  • Zastrzeżenia rozpatruje organ prowadzący.

 

 Za koordynację działań związanych z przestrzeganiem procedury powypadkowej odpowiedzialny jest dyrektor przedszkola lub w razie jego nieobecności jego zastępca.

 

 Jeżeli wypadek zdarzył się w czasie wyjścia, imprezy organizowanej poza terenem przedszkola, wszystkie stosowne decyzje podejmuje opiekun grupy kierownik wycieczki

 

 i odpowiada za nie.

 

Procedura przyjęta do realizacji w Samorządowym Przedszkolu w Iłży  w dniu ……


 

     Zarządzenie nr ………………….

 

 Dyrektora Samorządowego Przedszkola w Iłży

 

z dnia ……………………

 

 

 

 W sprawie: wprowadzenia procedury postępowania w razie wypadku dziecka

 

Na podstawie: Rozp. MENiS z dnia 31 grudnia 2002 w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach ( Dz. U. z 2003 nr 6, poz. 69  z późn zm. )

 

 

 Zarządzam, co następuje:

  § 1

 

 Wprowadzam Procedurę postępowania w razie wypadku dziecka w brzmieniu ustalonym w załączniku nr 1 do niniejszego Zarządzenia

 § 2

 

 Zobowiązuje się wszystkich pracowników  oraz rodziców i prawnych opiekunów do zapoznania się z treścią dokumentu.

 § 3

 

 Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania


 

Procedura

postępowania w przypadku stwierdzenia wszawicy

 w Samorządowym Przedszkolu w Iłży

 

Podstawa prawna:

 

  • Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach ( Dz. U. z 2003r. Nr 6 poz. 69 ze zmianami )
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001r w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół ( Dz. U. z dnia 2001r. Nr 61 poz. 624 ze zmianami)

 Cel procedury

 Procedura ma zapewnić higieniczne warunki pobytu dzieci w przedszkolu oraz chronić przed rozprzestrzenianiem się wszawicy w placówce.

 Zakres procedury

 Procedura dotyczy postępowania w przypadku stwierdzenia wszawicy w przedszkolu.

 Uczestnicy postępowania – zakres odpowiedzialności

 1. Rodzice ( opiekunowie prawni ): muszą mieć świadomość konieczności monitorowania na bieżąco czystości skóry głowy własnego dziecka.

 2.  Nauczyciele: zobowiązani są do natychmiastowego zgłaszania dyrektorowi przedszkola sygnałów dotyczących pojawienia się wszawicy w przedszkolu.

 3. Pracownicy obsługi: winni zgłosić swoje podejrzenia, co do wystąpienia wszawicy w danej grupie nauczycielowi, bądź dyrektorowi.

4 Dyrektor: jest zobowiązany do zapewnienia dzieciom higienicznych warunków pobytu w przedszkolu, a pracownikom higienicznych warunków pracy.

 

 Sposób prezentacji procedur:

  1. Umieszczenie treści dokumentu na stronie internetowej przedszkola.
  2. Zapoznanie rodziców z obowiązującymi w przedszkolu procedurami na zebraniach organizacyjnych na początku każdego roku szkolnego.
  3. Zapoznanie wszystkich pracowników przedszkola z treścią procedur.

Tryb dokonywania zmian w procedurze

  1. Wszelkich zmian w opracowanej procedurze może dokonać z własnej inicjatywy lub na wniosek rady pedagogicznej – dyrektor przedszkola. Wnioskodawcą zmian może być również rada rodziców.
  2. Proponowane zmiany nie mogą być sprzeczne z prawem.
  3. Zasady wchodzą w życie z dniem uchwalenia.

  Opis procedury

 Zgoda rodziców na objęcie dziecka opieką ( w tym również opieką zdrowotną przez pielęgniarkę lub higienistkę przedszkolną, bądź osobę kompetentną upoważnioną przez dyrektora przedszkola ) jest równoznaczna z wyrażeniem zgody na dokonanie w przypadku uzasadnionym przeglądu czystości skóry głowy dziecka ).

Rodzice lub opiekunowie dziecka winni być powiadomieni o terminie planowanej kontroli higienicznej poprzez wywieszenie stosowanej informacji na tablicy ogłoszeń w kąciku dla rodziców.

  1. Dyrektor przedszkola zarządza dokonanie przez pielęgniarkę lub osobę upoważnioną kontroli czystości skóry głowy wszystkich dzieci w grupie oraz wszystkich pracowników przedszkola, z zachowaniem zasady intymności ( kontrola indywidualna w wydzielonym pomieszczeniu ).
  2. Pielęgniarka ( lub w sytuacji braku pielęgniarki, bądź higienistki w przedszkolu – osoba kompetentna upoważniona przez dyrektora przedszkola ) zawiadamia rodziców dzieci, u których stwierdzono             wszawicę o konieczności podjęcia niezwłocznie zabiegów higienicznych skóry głowy. W razie potrzeby instruuje rodziców o sposobie działań, informuje też o konieczności poddania się kuracji wszystkich domowników i monitoruje skuteczność działań, jednocześnie informuje dyrektora przedszkola o wynikach kontroli i skali zjawiska.
  3. Dyrektor lub upoważniona osoba ( nauczyciel ) informuje wszystkich rodziców o stwierdzeniu wszawicy w grupie dzieci, za zaleceniem codziennej kontroli czystości głowy dziecka oraz czystości głów domowników.

         4W przypadku, gdy rodzice zgłoszą trudności w przeprowadzeniu kuracji ( np. brak środków na zakup         preparatu ) dyrektor przedszkola we współpracyz ośrodkiem pomocy społecznej, udzielają rodzicom lub opiekunom niezbędnej pomocy.

          5 Pielęgniarka lub higienistka przedszkolna ( w przypadku braku, osoba posiadająca stosowne             kwalifikacyjne, którą dyrektor upoważnił ) po upływie 7 – 10 dni kontroluje stan czystości skóry głowy dzieci          po przeprowadzonych zabiegach higienicznych przez rodziców.

         6 W sytuacji stwierdzenia nieskuteczności zalecanych działań, pielęgniarka (w przypadku braku, osoba posiadająca stosowane kwalifikacje, którą dyrektor upoważnił ) zawiadamia o tym dyrektora przedszkola w celu podjęcia bardziej radykalnych kroków ( zawiadomienie ośrodka pomocy społecznej o konieczności wzmożenia nadzoru nad realizacją funkcji opiekuńczych przez rodziców dziecka oraz udzielenia rodzinie potrzebnego wsparcia )


Stanowisko Departamentu Matki i Dziecka

 w Ministerstwie Zdrowia

w sprawie zapobiegania i zwalczania wszawicy u dzieci

  1. W sytuacji zauważenia gnid lub wszy we włosach dziecka należy zastosować dostępne w aptekach preparaty, które skutecznie likwidują pasożyty i ich jaja.
  2.  W sytuacji wystąpienia wszawicy u dziecka, kuracji powinni poddać się wszyscy domownicy. Codzienne, częste czesanie gęstym grzebieniem lub szczotką, związywanie włosów w sytuacjach narażenia na bliski kontakt z innymi osobami, częste mycie włosów, przestrzeganie zasad higieny ( własne szczotki, grzebienie, spinki, gumki ) – utrudniają zagnieżdżenie się pasożytów.
  3.     Częste mycie i kontrolowanie głowy dziecka pozwala szybko zauważyć zakażenie.
  4. Szampony i inne produkty „przeciw wszom” nie zabezpieczają przed zakażeniem        i nie powinny być stosowane jedynie jako środek zapobiegawczy. Zgodnie z instrukcją zamieszczoną na opakowaniach tych produktów, zaleca się powtarzanie kuracji w odstępie kilku dni ( mniej więcej 7 – 10 dni ), w celu zabicia larw. Do kuracji trzeba użyć grzebienia o bardzo gęstych zębach. Usunięcie gnid jest niezbędne ale       i bardzo trudne, dlatego zaleca się ich pojedyncze ściąganie z włosów lub obcięcie włosów.
  5. Grzebienie i szczotki należy myć w ciepłej wodzie z dodatkiem szamponu przeciw wszom i moczyć w wodzie około godziny. Ubrania prać w pralce w temperaturze 60 ° ( temp. powyżej 53,5 zabija wszy i ich jaja ). Prześcieradła, poszewki na poduszki, pościele, ręczniki i odzież należy wyprasować gorącym żelazkiem.
  6. Podstawową zasada profilaktyki wszawicy jest stała, systematyczna kontrola czystości skóry głowy i włosów dokonywana przez rodziców i natychmiastowa likwidacja gnid i wszy w przypadku ich zauważenia.
  7. Rodzice powinni uczciwie poinformować rodziców wszystkich  innych dzieci z grupy, z którymi miało kontakt. Pomoże to w likwidacji ogniska wszawicy i w efekcie – zapobiegnie się nawracającemu wzajemnemu zakażaniu dzieci
  8.    W sytuacji stwierdzenia nieskuteczności zalecanych działań ( trzykrotne odsyłanie tego samego dziecka ), osoba – nauczyciel, którą dyrektor upoważnił, zawiadamia o tym dyrektora przedszkola w celu podjęcia bardziej radykalnych kroków ( zawiadomienie ośrodka pomocy społecznej o konieczności wzmożenia nadzoru nad realizacją funkcji opiekuńczych przez rodziców dziecka oraz udzielenia rodzinie potrzebnego wsparcia ).

 

Procedura zapewniająca bezpieczeństwo

 dzieci w przedszkolu.

 

Podstawa prawna:

  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003 r. nr 6, poz. 69 ze zm.)
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz. U. z 2001 r. nr 61 poz. 624 ze zm.)
  • Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2572 ze zm.)
  • Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. – karta nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. nr 97, poz. 674 ze zm. )
  •  Rozporządzenie Rady Ministrów z 13 września 2011 r. w sprawie procedury „niebieskie karty” (Dz. U. z 2011 r. nr 209 poz. 1245)
  • Ustawa z 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2006 r. nr 191 poz. 1410 ze zm.)
  • Ustawa z 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2008 r. nr 234 poz. 1570 ze zm.)
  • Konwencja o prawach dziecka
  • Stanowisko Ministra Zdrowia w sprawie możliwości podawania leków dzieciom przez nauczycieli w szkole i przedszkolu z 4 maja 2010 r.
  • Statut przedszkola.

 Cel procedury :

Procedura ma zapewnić bezpieczeństwo dzieci i bezpośrednią, stałą opiekę nad nimi podczas ich pobytu w przedszkolu.

 Zakres procedury:

Procedura dotyczy nadzoru nad dziećmi od momentu podjęcia nad nimi opieki przez nauczyciela do momentu ich odbioru z przedszkola.

Uczestnicy postępowania – zakres odpowiedzialności:

  1. Przedszkole w swoich działaniach stosuje obowiązujące przepisy BHP i ppoż., które są określone w instrukcji przeciwpożarowej.
  2. Rodzice (opiekunowie dzieci ) przyprowadzają dziecko o określonej godzinie, pozostawiają je pod opieką nauczyciela oraz odbierają w ustalonym czasie, s zobowiązani znać system kar i nagród stosowanych w grupie dziecka. W trosce o bezpieczeństwo własnego dziecka powinni znać procedury zapewnienia bezpieczeństwa obowiązujące w przedszkolu, w tym zakresie powinni także współpracować z dyrektorem, wychowawcą swojego dziecka oraz innymi pracownikami przedszkola.
  3. Nauczyciele muszą mieć świadomość swojej odpowiedzialności za życie i zdrowie powierzonych opiece dzieci. Troska o pełne bezpieczeństwo wychowanków powinna być priorytetem wszelkich ich działań. Są zobowiązani do nadzoru nad dziećmi przebywającymi w przedszkolu oraz do rzetelnego realizowania zadań związanych z powierzonym stanowiskiem, zapewniają opiekę, wychowanie i uczenie się w atmosferze bezpieczeństwa  upowszechniają wśród dzieci wiedzę o bezpieczeństwie oraz kształtują właściwe postawy wobec zdrowia, zagrożeń i sytuacji nadzwyczajnych, są zobowiązani do przestrzegania przepisów prawa ogólnego i wewnętrznego.
  4. Pracownicy obsługi ponoszą współodpowiedzialność za bezpieczny pobyt dziecka w przedszkolu, zwracają uwagę na bezkonfliktową i bezpieczną zabawę dzieci oraz ich zgodne korzystanie ze wspólnych zabawek, odpowiadają za stan zabawek, którymi bawią się dzieci i sprzętu w Sali zabaw. Są zobowiązani do rzetelnego realizowania zadań związanych z powierzonym stanowiskiem oraz funkcja opiekuńczą i wychowawczą przedszkola, pomagają nauczycielom w codziennej pracy wychowawczej, dydaktycznej i opiekuńczej, są zobowiązani do przestrzegania przepisów prawa ogólnego i wewnętrznego.
  5. Dyrektor przedszkola jest zobowiązany do zapewnienia dzieciom i pracownikom pełnego poczucia bezpieczeństwa zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym. Ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny w przedszkolu, zapewnia bezpieczne i higieniczne warunki pobytu w przedszkolu, a także bezpieczne i higieniczne warunki uczestnictwa w zajęciach organizowanych przez przedszkole poza budynkiem przedszkola, kontroluje obiekty należące do przedszkola pod kątem zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków korzystania z tych obiektów, sporządza protokoły z kontroli obiektów, odpowiada za jakość pracy pracowników, za organizację pracy, opracowuje procedury i instrukcje związane z zapewnieniem bezpieczeństwa dzieciom.

 

Sposób prezentacji procedur :

  1. Umieszczenie treści dokumentu na stronie internetowej przedszkola
  2. Zapoznanie rodziców z obowiązującymi w placówce procedurami na zebraniach organizowanych we wrześniu każdego roku szkolnego.
  3. Udostępnienie dokumentów na tablicy ogłoszeń w przedszkolu.
  4. Zapoznanie wszystkich pracowników przedszkola w treść procedur.

 

Opis procedury;

  1. Przedszkole sprawuje opiekę nad dziećmi, dostosowując metody i sposoby oddziaływań do wieku dziecka i jego możliwości rozwojowych, potrzeb środowiska z uwzględnieniem istniejących warunków lokalnych, a w szczególności zapewnia bezpośrednią i stałą opiekę nad dziećmi  w czasie pobytu w placówce oraz w trakcie zajęć poza jej terenem.
  2. Przedszkole zapewnia dzieciom pełne poczucie bezpieczeństwa zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym, za to poczucie bezpieczeństwa również odpowiada nauczyciel.

Nauczyciel odpowiada za zdrowie i życie powierzonych opiece dzieci, a w przypadku narażenia ich na niebezpieczeństwo poniesie za to pełną odpowiedzialność  dyscyplinarną

  1. Dzieci są przyprowadzane do przedszkola od godz. 7:00 przez rodziców/ opiekunów bądź inne upoważnione osoby. Rodzice rozbierają dziecko i wprowadzają je do Sali, w której dzieci przebywają pod opieką nauczyciela. Analogicznie rodzice /opiekunowie prawni lub inne upoważnione osoby odbierają dziecko z grupy bezpośrednio od nauczyciela.
  2. Dzieci powinny być odbierane z przedszkola nie wcześniej niż od godz. 12:00
  3. Od godz. 8:00 czynne są już wszystkie grupy. Dzieci rozchodzą się wówczas do swoich sal pod opieką nauczyciela.
  4. Dzieci są objęte ciągłym dozorem i opieką nauczyciela i personelu pomocniczego.
  5. Nauczyciel musi być obecny przy rozchodzeniu się dzieci do czasu, gdy wszystkie dzieci zostaną odebrane przez rodziców.
  6. Nauczycielowi nie wolno podczas pracy z dziećmi ani na chwilę zostawić grupy samej. Gdy nauczyciel musi wyjść, np. do telefonu lub toalety  grupą powinna zająć się osoba z personelu pomocniczego. Nauczyciel powinien ograniczyć swoją nieobecność do minimum. Nauczyciel musi umieć przewidzieć ewentualne skutki swojej nieobecności.
  7. W razie konieczności sprawowania dodatkowej opieki nad dzieckiem tj. wyjścia dziecka do toalety, zmiany bielizny z powodu zmoczenia się dziecka, nauczyciel powierza dziecko woźnej, pomocy nauczyciela lub innej nauczycielce. Opiekę taka należy ograniczyć do minimum.
  8. Nauczyciel musi skupić swoją uwagę na dzieciach – nie może zajmować się rozpraszającymi jego uwagę czynnościami, np. rozmową z inna osobą
  9. Dzieciom, które już weszły do Sali, nie wolno podczas dnia wychodzić z niej samowolnie, bez powodu i dozoru. Nie wolno im tez samowolnie wychodzić z budynku przedszkola. Dziecko przez cały czas pobytu w przedszkolu jest otoczone opieką nauczyciela lub upoważnionego pracownika przedszkola.
  10. Od rana są organizowane zajęcia i zabawy, aby dzieci mogły spędzać czas atrakcyjnie, aktywnie, a przede wszystkim  bezpieczne
  11. Nauczyciel odpowiada za stan zabawek, którymi bawią się dzieci i sprzętu w sali zabaw. Każdorazowo przed rozpoczęciem zajęć nauczyciel powinien skontrolować salę zajęć, sprzęt, pomoce i zabawki.
  12. Podczas zabaw dowolnych w Sali nauczyciel zwraca uwagę na bezkonfliktową i bezpieczną zabawę dzieci, ich zgodne korzystanie ze wspólnych zabawek.
  13. Nauczyciele obserwują dzieci podczas zabaw, kierują zabawą lub ją inspirują, ewentualnie ingerują w konflikty między dziećmi, jeśli te nie są w stanie same ich rozważać. W czasie zabaw dowolnych nauczyciel zwraca przede wszystkim uwagę na bezpieczeństwo dzieci.
  14. Nauczyciel ustala wspólnie z dziećmi zasady i normy obowiązujące w grupie, systematycznie wdraża dzieci do bezkonfliktowej zabawy, do przestrzegania zasad zgodnego współżycia z rówieśnikami, uczestniczy w zabawach dzieci. Zapoznaje dzieci i ich rodziców z systemem kar i nagród obowiązujących w danej grupie.
  15. Nauczyciel nie prowadzi rozmów z innymi osobami podczas zabaw dzieci. Jego uwaga powinna być skupiona  wyłącznie na podopiecznych. Nauczyciel powinien mieć świadomość, jakie mogą być konsekwencje jego nieuwagi.
  16. Podczas zajęć obowiązkowych zawsze należy przemyśleć organizację zajęć, tok ćwiczeń ruchowych i przebieg zabawy pod kątem bezpieczeństwa dzieci. Nauczyciel musi przewidywać ewentualne zagrożenia i im przeciwdziałać.
  17. Przy przemieszczaniu się grupy, np. na rytmikę, do szatni, dzieci ustawiają się parami i w taki sposób się poruszają.
  18. Nauczyciele mają ściśle wyznaczone godziny pracy z dziećmi. Obowiązkiem nauczyciela jest punktualnie przychodzenie do pracy i zaznaczanie tego faktu na liście obecności. Niedopuszczalne jest spóźnienie się. Nauczyciel ma obowiązek zgłosić dyrektorowi spóźnienie do pracy i podąć jego przyczynę.
  19. Nauczycielka opuszcza oddział i dzieci z chwila przyjścia drugiej nauczycielki, informując ją o wszystkich sprawach dotyczących wychowanków.
  20. Nauczycielowi nie wolno pozostawić dzieci bez opieki, gdy nie mają jeszcze zmiennika. Jeśli zmiennik spóźnia się do pracy, dyrektor ma prawo polecić nauczycielowi pozostanie w grupie i wypłacić za ten czas wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe. Polecenie dyrektora jest dla nauczyciela obowiązujące.
  21. Nauczyciel jest zobowiązany natychmiast reagować na wszystkie dostrzeżone sytuacje lub zachowania dzieci stanowiące zagrożenie bezpieczeństwa dla innych.
  22. Nauczyciel jest zobowiązany zwrócić uwagę na osoby postronne przebywające na  terenie przedszkola i zawiadomić o tym dyrektora przedszkola lub kierownika gospodarczego.
  23. Osoby prowadzące zajęcia dodatkowe z dziećmi przejmują pełną odpowiedzialność za życie, zdrowie i bezpieczeństwo powierzonych swojej opiece dzieci.
  24. Podczas pobytu dzieci na terenie przedszkolnym od pierwszych dni września uczy się dzieci korzystania z urządzeń terenowych zgodnie z zasadami bezpieczeństwa. Ustala się normy i zasady korzystania z tego sprzętu.
  25. Podczas pobytu dzieci w ogrodzie przedszkolnym wraz z nauczycielką przebywa pomoc nauczyciela
  26. Każda nauczycielka wychodząc z dziećmi do ogrodu przedszkolnego, zobowiązana jest sprawdzić, czy furtki i bramy przedszkolne są zamknięte. 
  27. W czasie pobytu dzieci w ogrodzie nie przewiduje się możliwości gromadzenia nauczycielek w jednym miejscu. Nauczyciele powinni być w bezpośrednim kontakcie ze swoimi dziećmi.
  28. Podczas zabaw nie wolno dzieciom oddalać się samodzielnie z terenu. Dzieci wracają z terenu ogrodu pod opieką nauczyciela. Nauczyciel każdorazowo sprawdza ilość dzieci.
  29. Organizacja wycieczek wyjazdowych odbywa się na podstawie pisemnej zgody rodziców na udział dziecka w wycieczce. Przed wyjazdem nauczyciel powinien przygotować pisemna listę dzieci i opiekunów, sporządzić kartę wycieczki i przygotować apteczkę do zabrania. Opiekunowie i kierownicy wycieczki powinni by c przeszkoleni z zasad bezpieczeństwa na wycieczce i zapoznani z jej regulaminem. Powinni podpisać odpowiedzialność za wymienione na liści dzieci podczas wycieczki.
  30. W razie wystąpienia wypadku dziecka na terenie przedszkola lub poza nim nauczyciel jest obowiązany:
  • Zapewnić udzielenie pierwszej pomocy przedmedycznej, a w razie konieczności wezwać pogotowie ratunkowe.
  • Zabezpieczyć pozostałe dzieci w grupie, podjąć środki zapobiegawcze.
  • Zawiadomić rodziców/opiekunów dziecka.
  • Niezwłocznie powiadomić dyrektora przedszkola.
  • O zaistniałym zdarzeniu poinformować nauczycielkę zmienniczek.
    1. Procedura powypadkowa związana z dokumentowaniem wypadku określona jest w instrukcji BHP obowiązującej w przedszkolu.
    1. Obowiązuje plan pracy woźnych, które dyżurują w szatni i holu. Osoby te monitorują ruch dzieci i dorosłych w tych miejscach i zabezpieczają, aby dzieci wchodziły do swoich sal, a dorośli po pożegnaniu z dzieckiem opuścili ten teren przedszkola, jeśli nie kontaktują się z nauczycielem. Nie wolno pracownikom opuszczać miejsca dyżury pod groźba służbowych sankcji. Zwolnienie z obowiązku może wydąć dyrektor przedszkola.
    1. Każdy pracownik przedszkola zobowiązany jest o sprawdzenie zabezpieczeń drzwi, okien, bram w trakcie swojej pracy oraz zabezpieczenie dostępu dzieci do środków chemicznych.
    2. Każde wyjście nauczyciela z grupa poza teren przedszkola wpisywane jest do zeszytu wyjść z podaniem miejsca i celu wyjścia.
    3. Rodzice są zobowiązani do odebrania dziecka do czasu zamknięcia przedszkola.
    4. W sytuacji gdy rodzic/prawny opiekun nie zgłosi się po dziecko po upływie czasu pracy przedszkola, nauczyciel ma obowiązek powiadomić o tym telefonicznie rodziców dziecka.
    5. W przypadku gdy pod wskazanymi numerami telefonów nie można uzyskać informacji o miejscu pobytu rodziców/opiekunów, nauczyciel oczekuje z dzieckiem w placówce przedszkolnej. Szczegółowe uregulowanie związane z nieodebraniem dziecka z przedszkola zawarte są w statucie przedszkola oraz w oddzielnej procedurze.
    6. Życzenie rodziców dotyczące nie odbierania dziecka przez jednego z rodziców musi być potwierdzone przez orzeczenie sądowe. Odbieranie dziecka przez osoby, dni i godziny wskazane w orzeczeniu sadowym są dla nauczyciela wiążące. W przypadkach, gdy rodzice nie mogą porozumieć się w sprawie odbioru dziecka i nie realizują wskazań sadowych, dyrektor przedszkola lub dyżurujący nauczyciel powiadamia policję.
    Dzieci powinny być przyprowadzane do przedszkola od godziny otwarcia, czyli od 7:00 do 8:30, a odbierane  od godziny 13:00 do 16:00
    1. tj. do czasu zamknięcia placówki. Inne godziny przyprowadzania i odbierania dziecka z przedszkola rodzic zobowiązany jest uzgodnić z wychowawca grupy.
    2. Rodzice zobowiązani są do ubierania dziecka w odzież odpowiednią do warunków atmosferycznych oraz pozostawiania w szatni ubioru na zmianę. Dziecko przyprowadzone do przedszkola musi być zdrowe a w przypadku zachorowania dziecka w czasie pobytu w przedszkolu rodzic zobowiązany jest do jak najszybszego odebrania dziecka. W sytuacji  infekcji, chorób skóry, zakaźnych dziecko nie może uczęszczać do przedszkola do całkowitego wyleczenia. Rodzic zobowiązany jest do poinformowania wychowawcy o chorobie zakaźnej dziecka, a po całkowitym wyzdrowieniu do przedstawienia pisemnej informacji od lekarza o możliwości uczęszczania dziecka do przedszkola.
    3. Dziecko przyprowadzone do przedszkola musi być zdrowe. Nauczyciel ma prawo poprosić rodzica o dostarczenie zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do uczęszczania dziecka do przedszkola, jeśli dziecko jest zakażone, kaszlące lub  majce inne niepokojące objawy.
    4. Alergie, diety dziecka uwzględniane są tylko na podstawie zaświadczeń i zalecenia potwierdzonego przez lekarza leczącego, bądź jeśli wynika to z przekonań religijnych na podstawie oświadczenia złożonego przez rodziców/opiekunów prawnych.
    5. W przypadku przewlekłej choroby dziecka o pomocy medycznej na terenie przedszkola decyzję podejmuje dyrektor, który:
    • Ustala zasady tej pomocy z rodzicami i personelem medycznym lub wyznaczonym nauczycielem, który mógłby tę pomoc medyczną sprawować nad dzieckiem na podstawie wskazań lekarza,
    • Ściśle wg wskazań lekarza,
    • Po przeszkoleniu i za pisemna zgodą rodziców,
    • Lub organizuje temu dziecku nauczanie indywidualne.
    1. Do przedszkola nie wolno dawać dzieciom telefonów komórkowych i cennych rzeczy.
    2. Dzieci mogą przynosić swoje zabawki z domu po uzgodnieniu z nauczycielką. Muszą to być zabawki bezpieczne. Za przyniesione zabawki odpowiada rodzic.
    Bezpieczeństwo dziecka związane z danymi osobowymi i ochroną wizerunku wymaga zgody rodzica na sporządzenie zdjęć z różnych okazji i umieszczenia ich w mediach. Rodzice na pierwszym zebraniu pisemnie
    1. wyrażają bądź nie na fotografowanie dziecka i umieszczanie wizerunku na stronie internetowej przedszkola.
    2. Decyzję o noszeniu przez dziecko kolczyków w przedszkolu rodzice zgłaszają nauczycielowi z grupy i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne szkody.
    3. Nauczyciela nie maja prawa podawać dzieciom żadnych lekarstw. W przypadku gdy dziecko wymaga codziennej pomocy medycznej na terenie przedszkola, decyzję podejmuje dyrektor, który ustala zasady tej pomocy z rodzicami.
    4. Przedszkole pośredniczy w rocznym ubezpieczeniu dzieci od następstw nieszczęśliwych wypadków. Rodzice, którzy nie wyrażają zgody na ubezpieczenie ich dzieci, zobowiązani są złożyć odmowę ubezpieczenia na piśmie w obecności dyrektora.
    5. Informacji o dziecku nauczyciel udziela wyłącznie rodzicom/ opiekunom w porozumieniu z nimi podejmuje wiążące decyzje dotyczące funkcjonowania dziecka w przedszkolu.
    1. W przypadku badania dziecka na terenie przedszkola pod kątem pedagogicznym i zdrowotnym dla celów naukowych deklaracje zgody podpisuje rodzic.

     

     

 

Procedura zapisu na dyżur wakacyjny

w Samorządowym  Przedszkolu w Iłży

oraz podczas ferii zimowych i innych dni wolnych od pracy

        

Dyżury  organizuje się dla dzieci uczęszczających

do Samorządowego Przedszkola w Iłży w  bieżącym roku szkolnym.

 Rok szkolny trwa od  1 września do 31 sierpnia  danego roku.

 Zapisy na dyżur w ferie zimowe trwają na dwa tygodnie przed, wakacyjny 

od 1 do 30czerwca b.r., dodatkowe dni na tydzień przed dniem wolnym.

 Przedszkole pełni dyżur podczas ferii, w miesiącu sierpniu i w innych dniach zgodnie z harmonogramem pracy przedszkola

W miesiącu sierpniu  planowana jest organizacja 2 oddziałów. Liczbę miejsc oraz szczegółowe zasady organizacji dyżuru wakacyjnego określa dyrektor placówki. Liczba dzieci w 1 oddziale nie może być mniejsza niż 10.

 Na dyżur wakacyjny w pierwszej kolejności przyjmowane są:

  1. - dzieci rodziców obojga pracujących,
    - dzieci rodziców pracujących i samotnie wychowujących.

 Przy zapisie rodzic (opiekun prawny) składa wypełniony formularz zgłoszenia dziecka

            na dyżur wakacyjny. Pobiera się go w przedszkolu, do którego dziecko uczęszczało

            w trakcie roku . Formularz musi być opieczętowany pieczątką przedszkola.

 Po zapisie i przyjęciu dziecka do przedszkola dyżurującego, rodzic (opiekun prawny) podpisuje umowę, obligującą do uiszczenia opłat za przedszkole przed dyżurem

 w wysokości i na zasadach określonych w obowiązującym regulaminie w sprawie płatności i zasad korzystania z przedszkoli publicznych.

 Lista dzieci przyjętych do przedszkola na dyżur wakacyjny będzie umieszczona

             w widocznym miejscu na terenie placówki 30 czerwca.

 Przerwy w pracy przedszkola wykorzystane są na przeprowadzenie prac  

            modernizacyjnych, remontowych oraz  porządkowo – gospodarczych.

 PRAWO DO POBRANIA KART MAJĄ WYŁĄCZNIE RODZICE, KTÓRZY

NIE ZALEGAJĄ Z OPŁATAMI ZA PRZEDSZKOLE.

 W OKRESIE WAKACYJNYM NIE BĘDZIE ORGANIZOWANY DOWÓZ DZIECI

DO PLACÓWEK

 

 

PROCEDURY POSTĘPOWANIA Z DZIECKIEM CHORYM OBOWIĄZUJĄCE

W SAMORZĄDOWYM PRZEDSZKOLU

W IŁZY

Podstawa prawna:

  • Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta nauczyciela (tj. Dz. U. z 2006 r. Nr 97 poz. 674 ze zm.),
  • Art.5 ust.7 pkt 1 oraz art.1 ust.1 pkt 10 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty
    ( Dz. U. z 2004 r.nr 256, poz. 2572, z póź. zm. ),
  • Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych
    u ludzi
    (Dz. U. z 2008 r. Nr 234 poz. 1570 ze zm.),
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach
    (Dz.U. z 2003 r. Nr 6 poz. 69 ze zm.),
  • Stanowisko Ministra Zdrowia w sprawie możliwości podawania leków dzieciom przez nauczycieli w szkole i przedszkolu z dnia 4 maja 2010 r.,
  • Statut przedszkola.

 

Postanowienia ogólne:

  1. W przedszkolu obowiązuje zakaz podawania dzieciom leków i preparatów zdrowotnych.
  2. Rodzice (opiekunowie prawni) zobowiązani są przyprowadzać do przedszkola dzieci zdrowe.
  3. Dziecka chorego lub podejrzanego o chorobę nie należy przyprowadzać do przedszkola.  Dzieci np. zakatarzone, przeziębione, kaszlące nie mogą przebywać w grupie z dziećmi  zdrowymi. Nauczyciel ma prawo poprosić rodzica o dostarczenie zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do uczęszczania dziecka  do przedszkola.
  4. Rodzice mają obowiązek udzielania nauczycielom wszelkich informacji dotyczących poważnych chorób, chorób przewlekłych czy dolegliwości dziecka (alergie pokarmowe i związane z nimi szczególne wymagania żywieniowe, schorzenia wziewne, choroby serca, cukrzyca, epilepsja czy epizody padaczkowe, itp). Zgłoszenia wyłącznie w formie pisemnej z dołączonym zaświadczeniem lekarskim należy składać do nauczyciela grupy.

W przypadku choroby przewlekłej u dziecka na rodzicu spoczywa obowiązek przekazania nauczycielowi na piśmie szczegółowej i wyczerpującej informacji na temat chorób dziecka oraz wynikających z niej ograniczeń w funkcjonowaniu w grupie rówieśniczej.

  1. W przypadku występowania chorób przewlekłych rodzic omawia z nauczycielem sposób udzielania pomocy w stanach zagrożenia zdrowia np. sposób ułożenia dziecka do czasu  przyjazdu lekarza lub rodzica, zapewniając w miarę możliwości spokój i bezpieczeństwo.
  2. Rodzic ( prawny opiekun ) dziecka przewlekle chorego w formie oświadczenia wyraża zgodę na powiadomienie pogotowia ratunkowego w razie niebezpiecznego pogorszenia się stanu zdrowia dziecka.
  3. Rodzic powinien dostarczyć aktualne zaświadczenie lekarskie o przebiegu choroby przewlekłej dziecka.
  4. Nauczyciel w sali przedszkolnej w widocznym miejscu umieszcza numer telefonu do rodziców (prawnych opiekunów) dziecka przewlekle chorego.
  5.  W razie sytuacji spowodowanej pogorszeniem się stanu zdrowia dziecka przewlekle chorego nauczyciel równocześnie powiadamia dyrektora , pogotowie ratunkowe i rodziców dziecka.
  6. Jeśli w przypadku dziecka przewlekle chorego zachodzi konieczność podawania leków podczas pobytu w przedszkolu, zgodę na podawanie leków dziecku może wyrazić nauczyciel, który odbył szkolenie z zakresu postępowania z dzieckiem przewlekle chorym w przedszkolu ( zał.1 ).
  7. Jeśli nauczyciel wyrazi zgodę na podawanie leków dziecku przewlekle choremu należy:

a)      zobowiązać rodziców/opiekunów prawnych do przedłożenia pisemnego zaświadczenia lekarskiego o chorobie dziecka i o konieczności podawania mu leków na terenie placówki  oraz nazwie leku, sposobie i okresie jego podawania,

b)     wymagać od rodziców/opiekunów prawnych pisemnego upoważnienia do podawania leków, kontroli cukru we krwi u dziecka chorego na cukrzycę ( zał.2 ),

c)      powiadomić dyrektora o sytuacji i przekazać dokumentację medyczną dziecka oraz upoważnienie rodziców/opiekunów prawnych,

d)     na podstawie zaświadczenia lekarskiego i upoważnienia rodziców/opiekunów prawnych/ dyrektor wyznacza spośród pracowników (za ich zgodą) dwie osoby do podawania dziecku leku. Jedna z osób podaje lek, a druga nadzoruje tę czynność. Obydwie wyznaczone osoby są zobowiązane potwierdzić podanie dziecku leku poprzez złożenie czytelnych podpisów
w sporządzonym rejestrze. Rejestr zawiera imię i nazwisko dziecka, nazwę podawanego leku, dawkę leku, datę i godzinę (zał.3).

 14.  Po każdej nieobecności dziecka spowodowanej dłuższą nieobecnością z powodu choroby
w tym choroby zakaźnej rodzice zobowiązani są do przedłożenia zaświadczenia lekarskiego lub oświadczenia rodzica potwierdzającego zakończenie leczenia i braku przeciwwskazań do uczęszczania dziecka do przedszkola.

15.  Nauczyciele na bieżąco informują rodziców o samopoczuciu dziecka lub zauważonych zmianach w zachowaniu w czasie pobytu w przedszkolu.

 

 16.  Jeżeli w przedszkolu nauczyciel zauważy u dziecka objawy wskazujące na stan chorobowy ( podwyższona temperatura ciała, uporczywy kaszel, uporczywy katar, wymioty, biegunka, ból brzucha, głowy, ucha, gardła, wysypka niewiadomego pochodzenia, urazy, wyraźne zmiany w zachowaniu, itp. ) natychmiast powiadamia rodziców (prawnych opiekunów) o dolegliwościach dziecka, dyrektora przedszkola oraz sporządza odpowiednią notatkę w dokumentacji .

17.  Po otrzymaniu od nauczyciela informacji o stanie zdrowia dziecka, rodzic jest zobowiązany do niezwłocznego odebrania dziecka z przedszkola.

18.  W sytuacji niemożności nawiązania kontaktu z rodzicami, nauczyciel podejmuje wszelkie dostępne czynności w celu nawiązania kontaktu z osobami upoważnionymi przez rodziców     do odbioru dziecka. 

19.  Nauczyciel lub inny pracownik wyznaczony przez dyrektora opiekuje się dzieckiem do czasu przybycia rodziców lub osób upoważnionych.

 20.  W sytuacjach nagłych (utrata przytomności, zasłabnięcia i omdlenia, złamania, krwotoki, zwichnięcia, urazy, ciała obce w nosie, gardle, oku, uchu, ukąszenia i użądlenia, oparzenia
i odmrożenia, zatrucia ) nauczyciel jest zobowiązany do podjęcia działań związanych
z udzieleniem pomocy przedmedycznej w zakresie posiadanych umiejętności oraz wezwania Pogotowia Ratunkowego, a także zawiadomienia rodziców i dyrektora przedszkola
o zaistniałym zdarzeniu.

 Postanowienia końcowe:

  1. Procedury postępowania z dzieckiem chorym obowiązują wszystkich pracowników Samorządowego Przedszkola w Iłży oraz rodziców dzieci uczęszczających do przedszkola.
  2. Z procedurami postępowania z dzieckiem chorym rodzice zostają zapoznani na pierwszym zebraniu ogólnym rozpoczynającym rok szkolny. Potwierdzenie stanowi lista obecności rodziców na zebraniu.

Procedura obowiązuje od dnia 1 września 2015 r.

 

ZAŁĄCZNIK NR 1 – Upoważnienie rodziców  do podawania leków dziecku z chorobą przewlekłą                     wraz z dokumentacją medyczną dziecka i zaświadczeniem lekarskim.

 

ZAŁĄCZNIK NR 2 – Zgoda nauczyciela/pracownika  do podawania leków dziecku z chorobą przewlekłą.

 

ZAŁĄCZNIK NR 3 – rejestr podawanych leków.


Załącznik nr 1 

UPOWAŻNIENIE RODZICÓW DO PODAWANIA LEKÓW DZIECKU

Z CHOROBĄ PRZEWLEKŁĄ

Ja, niżej podpisany ................................................................................................

(imię, nazwisko rodzica/opiekuna prawnego)

upoważniam Panią ...............................................................................................

(imię, nazwisko pracownika przedszkola)

 

do podawania mojemu dziecku ............................................................................

(imię, nazwisko dziecka)

Leku .......................................................................................................................................................

....................................................................................................................................................... (nazwa leku, dawka, częstotliwość podawania/godzina, okres leczenia)

 

Do upoważnienia dołączam aktualne zaświadczenie lekarskie o konieczności podawania leku wraz z dokumentacją medyczną dziecka.

 ….............................................................

(imię, nazwisko rodzica/opiekuna prawnego)

 

 

Załącznik nr 2

 ZGODA NAUCZYCIELA /PRACOWNIKA PRZEDSZKOLA NA PODAWANIE LEKÓW DZIECKU Z CHOROBĄ PRZEWLEKŁĄ

 

Ja, niżej podpisana …..................................................................................................................

(imię, nazwisko pracownika przedszkola)

wyrażam zgodę na podawanie dziecku …...................................................................................

(imię, nazwisko dziecka)

Leku .......................................................................................................................................................

.......................................................................................................................................................

(dawka, nazwa leku, częstotliwość podawania/godzina, okres leczenia)

 

.............................................................

(imię, nazwisko pracownika przedszkola)

 

Oświadczam, że zostałam poinstruowana o sposobie podania leku (wykonania czynności medycznej).


Załącznik nr 3

REJESTR LEKÓW:

 

Imię i nazwisko dziecka

Nazwa podawanego leku

Data i godzina podania leku

Dawka

Podpisy osób upoważnionych do podania leku